کلینیک تصفیه آب ایران

ضدعفونی آب با کلر
ضدعفونی کردن آب با کلر فرآیندی است که کلرین یا ترکیبات آن به آب اضافه میشود تا انواع باکتریها، ویروسها و میکروبها را ازبین ببرد.

گندزدایی کردن هم روی آبهای زیر زمینی و هم روی آبهای سطحی انجام می‌شود. بدیهی است که سترون کردن برای آبهای زیرزمینی اجباری نیست. ولی ممکن است از لحاظ رعایت احتیاط و در صورتی که بررسی‌های هیدروژئولوژیکی امکان آلوده بودن آبها را تایید کند، در مورد آبهای زیر زمینی نیز انجام شود.

به هر حال ، سترون کردن با آلودگی‌های گذرا مقابله می‌کند. از طرف دیگر ، اگر آب فاصله زیادی را در مجرای روباز طی کند، خطر آلودگیهای اتفاقی نیز باید در نظر گرفته شود. در این مورد ، اگر آب را در مبداء حرکت آن سترون کنیم، در واقع ، ضمانتی اضافی برای خوراکی بودن کیفیت آب است که پتانسیل مقاومت آن را در برابر میکروب‌ها نیز افزایش می‌دهد.

سترون‌کردن آبهای سطحی الزامی است. سترون کردن در واقع دنباله عملیات انعقاد ، ته‌نشین کردن و تصفیه آب هاست، اما از لحاظ انهدام میکروبهای بیماریزا به اندازه کافی موثر نیستند. در این مقاله ، سترون کردن با کلر را بررسی می‌کنیم.

کلر در آب

وجود کلر به مقدار کم در آب بسیار مفید است. روی دیاستازهایی که برای زندگی میکروبی لازمند، اثر و آنها را تخریب می‌کند. به‌علاوه ، قدرت اکسایش کلر در برابر مواد آلی بسیار زیاد است. کلر به شکل گاز یا به شکل هیپوکلریت ( آب ژاول ) مورد استفاده قرار می‌گیرد. مقدار کلر لازم را می‌توان با نقطه بحرانی تعیین کرد. اگر آب مورد تصفیه ، نظیر آبهای خام سطحی ، دارای مواد آلی و بطور معمول ، آمینه ، باشد، ظهور این نقطه قابل توجه بسیار مشخص است. کلر در ترکیب با این مواد ، مواد معین کمکی و کلرامین تولید می‌کند.

تغییرات مقادیر کلر فعال موجود در آب

اگر منحنی تغییرات مقادیر کلر فعال موجود در آب یعنی کلر باقیمانده ، بر حسب کلری که به آن افزوده می‌شود، رسم شود، خواهیم دید که اگر مقدار کلر افزوده شده کم باشد، کلر باقیمانده وجود نخواهد داشت و تمام کلر ترکیب می‌شود.

 انواع کلر جهت ضدعفونی آب
کلر عمدتاً در سه نوعِ کلر جامد (هیپو کلریت کلسیم هیدراته)، کلـر مـایع (هیپو کلریت سدیم) و کلر گازی (کپسول کلر) در بسته بندی های خاصی ارائه می گردد. 

کلر جامد بصورت گرانول و به رنگ سفید بوده و بوی کلر به شدت از آن استشمام می شود. پس از حل نمودن در آب، مقدار کمی از آن ته نشین می گردد.

 کلر مایع به رنگ زرد مایل به سبز بوده و با بوی کاملاً مشخص قابل شناسائی است.

کلر گازی که بازار تجاری به عنوان کپسول گاز کلر شناخته می شود. گاز کلر در صورت نشت از سیلندر به علت سنگین بودن در سطح زمین می ماند و به تنهائی آتشگیر است.

ضدعفونی کردن کردن بوسیله گاز کلر

گاز کلر در بطری‌های فلزی به ابعاد متفاوت قرار دارد که محتوی 2 تا 50kg کلرند. برای ایستگاههای مهم ، مخزنهای 500 تا 1000 کیلوگرمی کلر استفاده می‌شود. در قسمت پایین این ظرفها ، کلر به حالت مایع و در قسمت بالا به حالت گاز است. فشار گاز کلر با فشار میعان آن در دمای محیط برابر است. برای تاسیسات متداول که دبی کار خیلی بزرگ نیست، فاز گازی بطری بکار برده می‌شود.

به تدریج که از مقدار گاز کاسته می‌شود، کلر مایع ، تبخیر و جانشین آن کم می‌شود، طوری که فشار ثابت می‌ماند. مقدار فشار در 15ْC برابر 6 بار است و با افزایش دما ، فشار نیز افزایش می‌یابد (4 بار در 2ْC؛ 12 بار در 40ْC). پس دبی گاز بستگی به دما دارد، اما به سطح تبخیر بستگی دارد، یعنی به سطح مقطع بطری.

بدیهی است که برای یک بطری کوچک از دبی 100g در ساعت (تا 10kg) و برای یک بطری بزرگ از 400g در ساعت (15 تا 50kg) نمی‌توان بالاتر رفت. به‌منظور ایجاد سطح تبخیر بیشتر ، مخزنهای سیلندری افقی قرار داده می‌شوند.

اصول سترون‌کردن با گاز کلر به این صورت است که گاز کلر پس از کاهش قبلی فشار با آب مخلوط می‌شود و سپس شیره کلردار حاصل طبق مقادیر تعیین شده بوسیله شیمی‌دان ، در آب مورد تصفیه وارد می‌شود.

ضدعفونی آب با کلرمایع بوسیله هیپوکلریت سدیم

این روش ، ساده‌ترین روش سترون‌کردن است که یا به‌ تنهایی در تاسیسات کوچک و یا به صورت کمکی با روش سترون کردن با گاز کلر مورد استفاده قرار می‌گیرد. ماده سترون‌کننده ، سدیم هیپوکلریت یعنی آب ژاول است.

ضدعفونی آب با کلرجامد هیپوکلریت کلسیم (پودر کلر)
از کلر جامد جهت ضد عفونی نمودن آب های آشامیدنی، تصفیه و ضد عفونی آب استخرها، نظافت و ضد عفونی بیمارستان ها، سفیدکننده (سفید کردن پارچه، ریشه فرش در قالیشویی ها) و... استفاده می شود.

حدودا" میزان کلر لازم برای تصفیه آب استخر برابر ۳ گرم پودر کلر به ازای هر مترمکعب حجم استخرمی باشد.

بدین صورت که ابتدا حجم استخر محاسبه می گردد. (مثلا ۱۰۰ متر مکعب)

سپس این حجم در عدد ۳ ضرب می گردد. (مثلا ۳۰۰ گرم برای استخر ۱۰۰ متر مکعبی)

این ۳۰۰ گرم پود کلررا درظرف آب سه لیتری حل کرده ومحلول غلیظ را به تناوب روی استخرآب می پاشیم.

میزان غلضت کلر جهت ضدعفونی آب

طبق استاندارد ( ویژگیهای میکروبیولوژیکی آب ) ایران میزان کلر آزاد باقی مانده در انتهای شبکه آبرسانی در شرایط عادی 0.8– 0.5 میلی گرم در لیتر ( PPM ) می باشد. و این زمانی است که , زمان تماس کلر با آب حداقل 30 دقیقه ، PH آب مابین 9 – 6 ، تیرگی آب (کدورت ) حداکثر 5 NTU باشد .

پس میزان تزریق کلرتوسط کلرزن باید طوری تنظیم شود که کلرآزاد باقی مانده درنقطه نهایی مصرف بین 0.8 – 0.5 باشد. و این در صورتی است که شبکه آبرسانی ما شرایط فوق را دارا باشد.(زمان تماس،PH،کدورت)

جهت افزایش و یا کاهش میزان کلر تزریقی به شبکه آب می توان با چرخاندن پیچ دبی پمپ تزریق کلر (فقط در زمان روشن بودن پمپ ) از صفر تا 100 درصد میزان تزریق را افزایش یا کاهش داد.

در صورت عدم جوابگو بودن پیچ دبی می توان با کم و یا زیاد ریختن کلرمایع یا پودر کلر(هیپوکلریت کلسیم)، به داخل مخزن دستگاه ، میزان تزریق کلر را تنظیم نمود.

تزریق کلرمایع به آب

قبل از ذخیره کردن آب در مخزن ، مایع سترون‌کننده وارد می‌شود. اگر مسیر به اندازه کافی طولانی باشد، مایع سترون کننده دقت کافی برای ظاهر کردن اثر ضد باکتری خود دارد. همچنین اگر مسیر حرکت ، طولانی باشد، از مخلوط شدن کامل آن با آب نیز استفاده می‌شود.

در مورد لوله تحت فشار ثقلی ، وارد کردن مایع بوسیله انشعابی که به قسمت خروجی مایع متصل است، انجام می‌شود. در صورت نیاز و کافی نبودن فشارها ، می‌توان از یک پمپ اندازه‌گیر استفاده کرد. اگر انتقال آب بوسیله رانش انجام شود، در این صورت مایع در ایستگاه پمپاژ وارد می‌شود.

با اعمال روشهای خودکار ، می‌توان توقف یا راه‌اندازی عملیات سترون‌کردن را هماهنگ کرد. همچنین می‌توان بطور خودکار ، عمل کلرزنی را متناسب با دبی آبی که منتقل می‌شود به اجرا درآورد.

[caption id="attachment_1260" align="aligncenter" width="512"] ضدعفونی آب با کلر[/caption]
جهت سفارش سیستم های ضدعفونی کننده با تزریق کار باما تماس بگیرید.

تماس باما

جهت خرید موا د شیمیایی ضدعفونی کننده کلر(مایع یا پودری)، پمپ تزریق کلرو کیت سنجش از صفحه فروشگاه بازدید کنید.

فروشگاه

الکترودیونایزر EDI
Electrodeionization الکترودیونایزر EDI یکی از مهمترین نیازهای صنایع مادر:

مانند صنعت هسته ‌‌ای، صنعت داروسازی، صنعت قطعات نیمه رسانا و …. جهت تولید آب با خلوص بسیار زیاد می‌‌باشد.

برای تولید آب ‌‌خالص در صنعت داروسازی ابتدا آب خام بسته به غلظت املاح موجود در آن توسط یکی از روش‌‌ های پیشرفته مانند اسمز معکوس،نانوفیلتراسیون، EDR و یا تقطیر مورد تصفیه قرار می‌‌گیرد.

خروجی چنین تصفیه‌‌ هایی آبی با خلوص بالای µs/cm 25 می‌‌باشد و هنوز با استاندارد آب فوق خالص فاصله دارد.

لذا آب خروجی در یکی از سیستم‌‌های تبادل یونی مورد تصفیه مجدد قرار می ‌‌گیرد تا آب با خلوص بسیار بالا را تولید نماید.

معایب سیستم ‌‌های رزینی مصرف زیاد مواد شیمیایی جهت احیاء و همچنین اشغال فضای زیاد با توجه به حجم آب تولیدی می‌‌باشد.

روش کار الکترودیونایزر EDI
الکترو دیونیزاسیون EDI ترکیبی از فرآیند تبادل یونی و فیلتراسیون غشایی انتخابی و جریان باشد که خروجی آن آبی بدون املاح و با هدایت الکتریکی کمتر از µs/cm 0.2 است.

در سیستم الکترودیونایزر EDI نیز املاح از طریق فرآیند تبادل یونی از آب جدا می شوند.

با این تفاوت که ممبرین‌‌ها به طور پیوسته با جریان برق احیاء می‌‌شوند که این امر نیاز به استفاده از مواد شیمیایی جهت احیاء ممبرین ‌‌ها را از بین می برد.همچنین جریان برق به جداسازی یون های مثبت و منفی آب کمک می کند.

هر واحد الکترودیونایزر EDI متشکل از تعدادی سلول است که بین دو الکترود قرار گرفته اند.

مزایای الکترودیونیزاسیون EDI نسبت به روش های رزینی تبادل یونی
عدم نیاز به مواد شیمیایی جهت احیا
ایجاد خلوص بالا جهت تولید آب خالص و آب فوق خالص
راندمان بالا و دور ریز کم نسبت سایر سیستم ها
راهبری آسان بدون نیاز به کنترل و اپراتوری جهت احیا
هزینه نگهداری پایین
عدم ایجاد مشکلات میکروبی

جهت سفارش سیستم های تصفیه تو لید آب خالص و فوق خالص باما تماس بگیرید.

تماس باما

جهت سفارش تجهیزالکترودیونایزر EDI از صفحه فروشگاه بازدید کنید.

فروشگاه

کلر مایع (هیپو کلریت سدیم)
کلر مایع هیپو کلریت سدیم به انگلیسی(Sodium hypochlorite)ماده ای شیمیایی با فرمول NaClO است.

شکل محلول این ماده به عنوان سفید کننده و با نام تجاری آب ژاول عرضه می شود.

در کشورهای گوناگون با نام‌های مختلف نیز شناخته می‌شود.

مانند بلیچ، واروکینا و آموکینا که بسته به غلظت آن به نام‌های تجاری گوناگون در بازار موجود است.

آب ژاوال چیست؟
آب ژاول که در فارسی به آن مایع سفید کننده و وایتکس نیز گفته می‌شود، محلولی است که برای گندزدایی، سفیدکردن و بوزدایی به کار می‌رود.

 محلولی حاوی ۱۰ تا ۱۶ درصد هیپوکلریت سدیم در آب است.

رنگ آن نزدیک به زرد و طعم و بوی آن تند است.

مزیت آب ژاول این است که خاصیت ضدعفونی کننده نیز دارد زیرا یک سفیدکننده کلردار است.

افزودن مقدار کمی پربورات به آب ژاول، قدرت سفیدکنندگی آن را افزایش می‌دهد. البته باید توجه داشت که محلول هیپوکلریت سدیم ناپایدار است و در مجاورت نور و گرما تجزیه شده و اکسیژن آزاد می‌کند و در نتیجه از شدت عمل آن کاسته می‌شود لذا باید آن را در ظروف مات و دور از گرما نگهداری کرد.

آب ژاول طبق فرمول زیر تجزیه می‌شود.

NaOCl -- NaCl + O2

کلر مایع یا هیپو کلریت سدیم ترکیبی با خورندگی دارد و سریع تجزیه پذیر است و ترکیب و کیفیت ثابتی ندارد و عدم اطمینان از خلوص آن و ایجاد محیط قلیایی بعد از کاربرد که سبب کاهش اثر کلر میگردد، منجر می گردد تا از آن به عنوان اکسید کننده قوی و عامل سفید کننده استفاده گردد.

این محلول خاصیت قلیایی دارد و PH محلول در دمای 20 درجه سانتیگراد بالاتر از 7 است.

کاربرد : بی رنگ کردن الیاف پارچه ، کاغذ ، ضدعفونی آب استخرها ، ضد قارچ و ضد میکروب

برگه ایمنی هیپو کلریت سدیم MSDS دریافت
جهت خرید کلر مایع یا هیپوکلریت سدیم از صفحه فروشگاه بازدید کنید.

فروشگاه

COD اکسیژن خواهی بیوشیمیایی چیست؟
COD Chemical Oxygen Demand اکسیژن خواهی بیوشیمیایی معرف ناخالصی های آلی نمونه است یعنی مواد آلی قابل تجزیه و غیر قابل تجزیه با باکتری ها. اندازه گیری BOD و COD برای تصفیه کردن آب مهم است.

مواد شیمیایی قابل ترکیب با اکسیژن (همچون مواد شیمیایی کاهنده) که وارد آب طبیعی می شوند به طور مشابه واکنش شیمیایی نشان می دهند.

این نوع واکنش های شیمیایی باعث ایجاد نیاز شیمیایی به اکسیژن می شوند که COD یا اکسیژن خواهی بیوشیمیایی نامیده می شود.
در نتیجه COD یک فاضلاب، پساب و یا آب آلوده، عبارت است از میزان اکسیژن مورد نیاز برای اکسیداسیون مواد قابل اکسیداسیون موجود در آن. مقدار COD معمولا با استفاده از یک عامل اکسید کننده قوی در محیط اسیدی قابل اندازه گیر است.

تعیین BOD با وجود ارزش فراوان به همراه دو نکته ضعف اساسی است.

طولانی بودن مدت آزمایش
امکان مسموم شدن میکرو ارگانیسم های مورد نظر در تماس با مواد آلوده در این مدت طولانی
از اینرو COD ارزش فراوانی پیدا می‌کند.

COD مقدار اکسیژن مورد نیاز برای اکسیداسیون کل مواد می باشد.

لذاهرچه مقدار COD فاضلاب بیشتر باشد مقدارمواد خارجی موجود درآن که باعث آلودگی آن می شود نیز بیشتر خواهد بود.
مهمترین مزیت آزمایش COD نسبت به BOD5 آن است که این آزمایش در کمتر از 1 ساعت قابل انجام است. این درحالی است که زمان لازم برای انجام آزمایش BOD5 حداقل 5 روز است. به عنوان نمونه در جدول زیر محدوده COD برخی از فاضلاب های بهداشتی و انسانی و صنعتی وجود دارد. 

مقدار استاندارد COD در فاضلابهای مختلف
[caption id="attachment_1351" align="aligncenter" width="525"] COD اکسیژن خواهی بیوشیمیایی[/caption]جدول COD
هر چقدر مواد زائد موجود در فاضلاب بیشتر باشد، قدرت آلایندگی فاضلاب یا شدت آلودگی آن بیشتر است.
به علت زمان گیر بودن آزمایش BOD (در حدود 5 روز)، شاخص دیگری شبیه با آن به نام COD نیز در علم فاضلاب وجود دارد که در آن عمل اکسیداسیون با استفاده از اکسید کننده های قوی مانند پرمنگنات پتاسیوم یا دی کربونات پتاسیوم به کار می رود  و تفاوت آن  با BOD در این است که در آن کلیه مواد، حتی موادی که به صورت بیولوژیکی هم اکسید نمی شوند، اکسید می شوند، لذا مقدار COD برای یک فاضلاب خاص همواره مساوی یا بزرگتر از مقدار BOD آن است.

(در حدود 1/5 تا 2 برابر) در ضمن آزمایش COD بسیار سریعتر از آزمایش BOD انجام می شود.

جهت سفارش سیستم های تصفیه جهت کاهش COD باما تماس بگیرید.

تماس باما

جهت سفارش آزمایش COD از صفحه فروشگاه بازدید کنید.

فروشگاه

BOD اکسیژن خواهی بیوشیمیایی
(BOD (Biochemical Oxygen Demand یا همان "اکسیژن خواهی بیوشیمیایی" فاضلاب، پساب و یا آب عبارت است از میزان اکسیژن مورد نیاز میکرو ارگانیسم ها در اکسیداسیون بیوشیمیایی مواد آلی موجود در آن.

در حقیقتBOD تعیین کننده مقدار اکسیژن مورد لزوم برای ثبوت بیولوژیکی مواد آلی نمونه مورد نظر خواهد بود. هرچه مواد آلی موجود در فاضلاب بیشتر باشد BOD آن بالاتر است. 

میکرو ارگانیزم ها برای تجزیه و مصرف مواد آلی موجود در فاضلاب یا پساب و یا هر منبع آبی، نیاز به اکسیژن دارند که این اکسیژن را از منبع آبی تامین می کنند و بنابراین با مصرف اکسیژن موجب کاهش میزان اکسیژن محلول می شوند و بنابراین  هرچه بار مواد آلی بیشتر باشد میزان اکسیژن مورد نیاز جهت تجزیه و مصرف مواد آلی بیشتر است.

BOD اکسیژن خواهی بیوشیمیایی مهمترین ابزار سنجش مواد آلی قابل تجزیه زیست شناختی است که درفاضلاب کاربرد متداول دارد.

در این روش مقدار اکسیژن مورد نیاز برای اکسیداسیون مواد آلی فاضلاب توسط باکتری ها به دست می آید.

با استفاده از اندازه گیری مقدار اکسیژن مورد نیاز، غلظت مواد آلی موجود در فاضلاب که قابل اکسیداسیون باکتریایی است به دست می آید. 
اگر BOD کم باشد آب پاک و فاقد ارگانیسم است یا آن که ارگانیزم های داخل آب مرده و نیازی به مصرف اکسیژن ندارند .

 BOD  مقدار اکسیژن لازم برای ثبات بیولوژیکی در آب است. اندازه تأسیسات تصفیه بیولوژیکی خصوصاً میزان هوادهی فاضلاب در حوضچه های هوا دهی را می توان با اندازه BOD محاسبه نمود.

درجه BOD آب
اگر BOD آبی ppm 1 باشد تقریباً آب خالص است.

آب با BOD تا ppm 5 نسبتاً خالص فرض می شود
وقتی که BOD به بیشتر از ppm 5 برسد خلوص آب مورد تردید قرار می گیرد.
اما اگر مقدار BOD از ppm 20 تجاوز کند سلامت عمومی مورد خطر واقع می شود.
علاوه بر آزمایشات BOD، آزمایشات COD نیز معیاری هستند برای تاثیر کاهش اکسیژن حاصل از آلاینده های زائد.

در اکثر موارد هر دونوع آزمایش به عنوان سنجش آلودگی مورد تایید قرار گرفته اند.

تفاوت BOD و COD
آزمایش B.O.D میزان نیاز اکسیژن در مواد آلوده کننده زیست تجزیه پذیر را تعیین می کند در حالی که آزمایش C.O.D میزان نیاز به اکسیژن آلاینده های زیست تجزیه پذیر به علاوه نیاز به اکسیژن آلاینده های قابل اکسیده شدن غیر زیست تجزیه پذیر را تعیین می کند.

استانداردBOD اکسیژن خواهی بیوشیمیایی

 استاندارد سازمان حفاظت محیط زیست برحسب منبع پذیرنده ای که فاضلاب به آن تخلیه می شود، به قرار زیر است:
تخلیه فاضلاب به آب های سطحی .......................30( لحظه ای 50) میلیگرم بر لیتر
تخلیه فاضلاب به چاه جذبی .............................30(  لحظه ای 50) میلیگرم بر لیتر
مصارف آبیاری و کشاورزی ..............................100میلیگرم بر لیتر

به عنوان نمونه در جدول زیر مقادیر BOD5 برخی از انواع فاضلاب های آمده است.

برای اندازه گیری میزان  BOD5 در یک نمونه فاضلاب، می بایست آن را به مدت 5 روز در محیط کشت مناسب در آزمایشگاه قرار دهند و به همین دلیل آن را   BOD5 پنج روزه نیز می نامند.
BOD5 فاضلاب خام برخی از کارخانجات مانند کارخانه الکل سازی می تواند به حدود 8 تا 10 هزار میلی گرم بر لیتر نیز برسد که نشان دهنده بار آلی بسیار بالا در آن است و در صورت تخلیه به منابع آبی ( با توجه به حجم زیاد فاضلاب این گونه کارخانجات) می تواند بسیار خطرناک بوده و آسیب های جدی به اکو سیستم آبی منبع پذیرنده وارد کند. 

BOD5 در فاضلاب های بهداشتی خانگی حدود 200 تا 400 می باشد .

تخلیه حجم بالایی این نوع فاضلاب به منابع پذیرنده ( جدای از مشکلات بیماری زایی و ترکیبات نیتراته در این فاضلاب ها) می تواند  مشکلات زیست محیطی  ناشی از کاهش میزان اکسیژن محلول در آب منبع پذیرنده  را نیز ایجاد نماید.
با سنجش مقدار BOD5 فاضلاب درآزمایشگاه می توان میزان مواد آلی فاضلاب (بار آلی) را تشخیص داد .
بنابراین سنجش BOD  برای جلوگیری از بهم خوردن فرایندهای تصفیه خانه‌ ها به دلایل اکولوژیکی واقتصادی اهمیت ویژه ایی دارد.

جهت سفارش سیستم های تصفیه جهت کاهشBOD باما تماس بگیرید.

تماس باما

جهت سفارش آزمایش BOD از صفحه فروشگاه بازدید کنید.

فروشگاه

روش اندازه گیری کل مواد جامد معلق TSS
 

برای اندازه گیری غلظت TSS صافی خشک شده را وزن و سپس نمونه آب را با آن صاف می کنند.

سپس صافی استفاده شده را در دمای 103 تا ℃ 105 خشک و مجدداً وزن می کنند.

تفاوت وزن صافی، قبل و بعد از صاف کردن، معرّف وزن مواد جامد معلق نمونۀ آب است. اندازۀ منافذ صافی های آزمایش TSS از 0.45 تا 2.0 میکرون متغیرند.

با توجه به نتایج آزمایشگاهی، غلظت کل مواد جامد معلق از معادله زیر بدست می آید:

CTSS : غلظت کل مواد جامد معلق (mg/L)

mf+s :مجموع جرم صافی و جرم باقی ماندۀ خشک شده (mg)

mf :جرم صافی (mg)

 s∀ : حجم نمونه (L)

آزمایش TSS، علی رغم آنکه از پارامترهای مهم مدیریت کیفیت آب است اما چندین نارسایی دارد.

معایب آزمایش TSS
(1) به نوع و اندازه منافذ صافی بستگی دارد

(2) به حجم نمونه به کار رفته بستگی دارد، زیرا اثر خودصاف کنی با افزایش حجم نمونه، بیشتر می شود.

(3) به مشخصات مواد جامد معلق بستگی دارد، زیرا ذرات کوچک ممکن است توسط مواد روی صافی جذب شوند.

(4) TSS یک پارامتر کُپه ای کیفیت آب است و تعداد و توزیع اندازه ذرات را مشخص نمی کند.

منابع مواد جامد معلق TSS
مواد جامد معلق ممکن است آلی یا معدنی باشند.

ذرات معلق معدنی در منابع آب، عمدتاً ذرات خاک هستند که از فرسایش خاک حوضه های آبریز توسط باران و رواناب، فرسایش بستر و سواحل رودخانه ها و آبراهه ها توسط جریان آب، فرسایش سواحل دریاچه ها و دریاها توسط امواج و بازتعلیق ته رسوبات دریاچه ها و دیگر منابع آب ساکن، منشأ می گیرند.

منشأ ذرات معلق آلی، در منابع آب، برگ درختان، فرسایش و تعلیق ذرات آلی سطح حوضه های آبریز، میکروب های زنده و بقایای آبرزیان مرده است.

علاوه بر منابع طبیعی بالا، پساب تصفیه خانه های فاضلاب، رواناب ها، زه آب کشاورزی و پسماندها نیز از دیگر منابع مواد جامد معلق در آب های طبیعی هستند.

اثرات مخرب TSS
مواد جامد معلق، با محدود کردن میزان نفوذنور، فوتوسنتز و رشد گیاهان را در اکوسیستم های آبی کاهش می دهند.

TSS با ته نشین شدن باعث کم عمق شدن منابع آب سطحی ونابودی کف زیان و تخم ماهیان می شوند.

ذرات معلق از زیبایی و ارزش تفریحی منابع آب می کاهند.

مواد معلق باعث اختلال در کاربری کشاورزی آب می شوند؛ زیرا این ذرات روی زمین و گیاه رسوب و روزنه های سامانه های آبیاری قطره ای و افشانی را مسدود می کنند.

برای حفاظت از کیفیت منابع آب چه باید کرد؟
برای حفاظت از کیفیت منابع آب، غلظت TSS آب نباید از حدی که فوتوسنتز را بیش از 10 درصد کاهش دهد، تجاوز کند.

استانداردهای کیفیت پساب تصفیه خانه های فاضلاب، معمولا روی غلظت معمولاً روی غلظت TSS پساب ها، محدودیت دارند، به طوری که برای حفاظت خوب منابع آب، حداکثر mg/L 25 و برای حفاظت ضعیف تر تا حداکثر mg/L 50 توصیه می شود.

بدلیل اینکه ذرات معلق درآب قابل رؤیت بوده اگرمخاطرات بهداشتی هم نداشته باشد، مورد پذیرش مصرف کنندگان نخواهد بود.

طبق استاندارد ایران ، مواد جامد معلق tss را با استفاده از سرانه جامدات معلق بدست آورد.

سرانه تولید tss برای هر نفر در یک شبانه روز ۵۰ تا ۶۰ گرم است. اگر سرانه تولید فاضلاب زا داشته باشیم و بر هم تقسیم کنیم غلظت tss  بدست می آید.

مواد معلقی که بر روی کاغذ صافی باقی می ماند. بخشی از آن قابل تجزیه بیولوژیکی و بخشی از آن غیر قابل تجزیه بیولوژیکی است. بخشی از این ذرات مواد آلی و بخشی دیگر مواد غیر آلی است.

 برای تشخیص مقدار مواد آلی آن ها را در کوره با دمای ۵۵۰ درجه سانتیگراد می سوزانیم. و مواد آلی به co2 تبدیل می شوند و از کوره خارج می شوند.

خاکستری که می ماند ، مقداری مواد غیر آلی است.

به مواد آلی ، مواد فرار و به بخش باقی مانده مواد fixed  گفته میشود.

روش آزمایش مواد جامد معلق tss
برای انجام آزمایش مواد جامد معلق TSS ، باید ابتدا کاغذ صافی مورد نظر را وزن کنیم. پس از یادداشت وزن کاغذ صافی مورد نظر، حجم مشخصی از فاضلاب را از کاغذ صافی 0.45 میکرومتر عبور می  دهیم.

عموما ۵۰ میلیلبتر در نظر گرفت می شود. پس از صاف شدن کاغذ صافی را در آون در دمای ۱۰۳ درجه سانتیگراد به مدت ۱ ساعت قرار می دهیم.

اختلاف وزن اولیه و ثانویه کاغذ صافی تقسیم بر میزان حجم نمونه عبوری از کاغذ صافی برابر است با مواد جامد معلق tss اندازه گیری شده.

جهت سفارش سیستم های تصفیه جهت کاهش هدایت TSS باما تماس بگیرید.

تماس باما

جهت سفارش آزمایش مواد جامد معلق TSS از صفحه فروشگاه بازدید کنید.

فروشگاه

کدورت آب چیست؟

کدورت آب Turbidityیک ویژگی فیزیکی اصلی آب است.

توانایی آب در عبور دادن نور و یا معیاری برای میزان جذب یا پراکندگی نور توسط مواد معلق در آب است.

 در اثر وجود مواد معلق کلوئیدی در آب ایجاد می‌شود. اندازه ذرات کلوئیدی یک میکرون تا یک هزارم میکرون (0.001 تا0.000001میلیمتر) می‌باشد. مواد کلوئیدی به دو دسته تقسیم می شوند:

1- کلوئیدهای کوچک با اندازه 001/0 تا 01/0 میکرون

2- کلوئیدهای بزرگ با اندازه 1/0 تا 1 میکرون.

هر یک از ذرات موجود در آب بر حسب شکل، اندازه و تراکم آنها در آب با جذب یـا پراکنده ساختن بخشی از نور تابیده شده به آن، میزان نور عبور کرده را تقلیل می‌دهند.

هرچـه شـدت نـور عبـور کرده بیشتر باشد، ظاهر آب شفاف‌تر و زلال‌تر به نظر می‌آید و هرچه میزان و تراکم عامل‌های خارجی، اعم از آلی و معدنی (گل و لای، خاک رس، سیلت، باکتری‌ها و ویروس‌ها، میکروارگانیسم‌ها، رشته‌های گیاهی ترکیبات آلی رنگی محلول، ذرات سیاه مثل کربن فعال و اکسیدهای فلزی)در آب فزون‌تر باشد، میزان نور جذب یا منحرف‌شده بیشتر و در نتیجه کدورت آب بیشتر است.

منشاء عوامل ایجادکننده کدورت درآب
تخلیه فاضلاب‌های شهری و صنعتی و مواد زاید گوناگون به منابع آب، روان آبهای سطحی ناشی از بارش‌های جوی همراه با مواد فرسایش‌یافته از سطح زمین و لایه‌های درونی خاک، میکروارگانیسم‌ها، جلبک‌ها و گیاهان آبزی و ترکیبات حاصل از تجزیه و فساد آنها، اسید هـای هیومیـک و سایر ترکیبات آلی ناشی از تجزیه گیاهان و برگ‌ها، غلظت زیاد آهن سه ظرفیتی در آب به ویژه در آب‌های زیرزمینی، حباب‌های هوا و ذرات ناشی از فرآیندهای تصفیه از مهمترین عوامل ایجاد کدورت در آب می‌باشند.

اهمیت کدورت در آب آشامیدنی
در میان عامل‌های مشخص‌کننده کیفیت آب، کدورت از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است.

کدورت بر مقبولیت عمومی کدورت (زیبا شناختی) آب آشامیدنی تاثیر منفی گذاشته؛ موجبات اعتراض و نارضایتی مشترکان را فراهم می‌سازد.

کدورت بیش از 5 واحد معمولاً برای مصرف‌کننده قابل تشخیص است، اهمیت کدورت تا آنجاست که باعـث شـده تنهـا محـور و اساس عملکرد فرآیندهای متعارف تصفیه آب بر حذف عامل‌های ایجادکننده کدورت بنا نهاده شود و اصول طراحی تصفیه‌خانه‌ها نیز بر پایه زدایش کدورت استوار است.

مشکل کدورت بیشتر در آب‌های سطحی و همچنین چشمه‌هایی که از دل لایه‌های زمین‌هایی با تراکم کم و خلل و فرج زیاد و دانه‌بندی درشت می‌جوشند در فصول بارندگی نمایانتر می‌باشد و آب‌های زیرزمینی خصوصاً آب چاه‌های عمیق و نیمه‌عمیق به دلیل خاصیت فیلتراسیون لایه‌های مختلف زمین و فرآیند جذب سطحی کمتر مشهود می‌باشد.

کدورت ناشی از مواد آلی و معدنی بستر مناسبی برای جذب حشره‌کش‌ها و سایر ترکیبات آلی و میکروارگانیسم‌ها و حتی فلزات سنگین است.

ذرات آلی و معدنی مسبب کدورت با فراهم آوردن مواد غذایی، بستر مناسبی را برای رشد میکروب‌ها در شبکه‌های توزیع فراهم می‌آورند.

این ذرات، با ایجاد پوشش محافظ مانع از تماس مواد گندزدا با میکروب‌ها می‌شوند.

کارایی مواد گندزدا را به شدت کاهش می‌دهند و در نتیجه میزان مصرف مواد گندزدا را افزایش می‌دهند. همچنین گندزدایی به روش UV (استفاده از اشعه ماوراء بنفش) درآب‌های کدر کاربرد ندارد.

مواد کلوئیدی کدورت‌زا، سطوحی را برای جذب ارگانیسم‌های بیولوژیکی یا مواد شیمیایی مضر یاعامل طعم و بوی نامطلوب فراهم می‌کنند.

رابطه کدورت با آلودگی میکروبی آب
ارتباط معناداری بین کدورت آب و شمارش میکروب‌ها در آب وجود دارد.

سازمان جهانی بهداشت در سال 2006 شرط سلامت میکروبی و فقدان باکتری و ویروس‌ها در آب را بر مبنای کدورت قرار داده است.

به عنوان مثال اگر میانگین کدورت نمونه‌ها کمتر از یک NTU یا کدورت یک نمونه منفرد کمتر از پنج NTU باشد، به احتمال یقین 99/99% آب عاری از باکتری‌ها و ویروس‌ها خواهد بود.

مشـروط بـر آن کـه کلـر باقیمـانده آزاد پس از 30 دقیقه تماس در محدوده 8/0 – 5/0 میلی‌گرم در لیتر و PH آب کمتر از 8 باشد.

کـدورت نه تنهـا بـه عنـوان شاخص کارآمدی تصفیه‌خانه‌های آب در زدایش عامل‌های میکروبی بلکه می‌تواند به عنوان مشخصه میکروبی آب نیز شناخته شود، زیرا آزمایش شمارش و تعیین مقدار باکتری‌های شاخص آلودگی آب (باکتری‌های کلیفرم – اشرشیاکلی) نیازمند صرف زمانی معادل 24 تا 72 ساعت می‌باشد، برای رفع این نقیصه آزمایش کدورت در کمترین زمان ممکن بسیار راهگشا است.

بـه همیـن دلیـل در آمریکـا آزمایـش کـدورت جـزء اولیـه آزمایش میکروبی آب شده است و در یک تحقیق اعلام شده است که باکتری اشرشیاکلی (Esherichiacoli) در پوشش ذرات معلق و یا به صورت بیوفیلم در می‌آید.

در مقایسه با حالت آزاد مقاومت آن در برابر کلر 2400 مرتبه افزایش می‌یابد.

روش های کاهش کدورت آب:
روش‌های ذیل به طور مستقیم یا غیرمستقیم از حدود 30 تا نزدیک به 100% در کاهش کدورت نقش دارند:
1- ته‌نشینی و فراهم نمودن زمان ماند کافی برای ته‌نشینی ذرات معلق
2- فیلتراسیون (استفاده از صافی‌های شنی تند، کند، تحت فشار – تک‌لایه و چندلایه)
3- انعقاد و فیلتراسیون (فیلتراسیون در خط)
4- انعقاد و لخته‌سازی و فیلتراسیون (فیلتراسیون مستقیم)
5- انعقاد + لخته‌سازی + ته‌نشینی و فیلتراسیون (تصفیه متعارف)
6- انعقاد + فیلترهای دانه‌درشت (ROUGHTING FILTER) + فیلترهای چندلایه
7- الکتروکواگولاسیون (ناپایداری ذرات معلق کلوئیدی محلول در یک محیط آبی با استفاده از جریان الکتریکی که طی آن ذرات با کاهش بار سطحی بر نیروی واندروالس بین خود غلبه کرده و باعث تولید لخته می‌شود)
8- فرآیندهای غشایی مانند استفاده از میکروفیلترها، اولترافیلترها و نانوفیلترها
9- استفاده از روش اسمز معکوس (REVERSE OSMOSIS)

روش انعقاد لخته‌سازی ته‌نشینی و فیلتراسیون

در این روش که متداولترین و موثرترین روش حذف کدورت در تصفیه‌خانه‌های بزرگ آب می‌باشد.

در ابتدا در حوضچه‌های اختلاط سریع مواد منعقدکننده مانند سولفات آلومینیم (آلوم)، پلی‌آلومینیم کلراید ( PAC )، سولفات آهن دو ظرفیتی و سه ظرفیتی و در صورت نیاز کمک‌منعقدکننده‌هایی مانند خاک رس، سیلیکات سدیم و پلیمرها (ترکیبات آلی به صورت طبیعی و مصنوعی با ساختار ملکولی پیچیده و وزن ملکولی بالا مانند نشاسته و پلی‌آمیدها) به وسیله میکسرهای در مدت حدود 60 تا 30 ثانیه با آب مخلوط می‌گردند تا عمل انعقاد ذرات کلوئیدی رخ دهد.

سپس آب وارد حوضچه‌های اختلاط آرام (لخته ساز) شده که درمدت حدود 30 تا 60 دقیقه آب منعقد شده به آرامی به هم زده می‌شود تا لخته‌ها (فلوک‌ها) تشکیل گردند، سپس آب وارد حوضچه‌های ته‌نشینی‌شده، در اثر زمان ماند لخته‌ها ته‌نشین شده و در نهایت آب را از فیلترهای شنی تند عبور داده تا لخته‌های کوچک و ته‌نشین نشده گرفته شوند.

روش‌های اندازه‌گیری کدورت آب
1- کدورت‌سنج شمعی جکسون: J.T.U (JACKSON CANDLE TURBIDIMETEROR UNIT )
دستگاه اندازه‌گیری کدورت بر اساس جذب نور توسط ذرات معلق یا روش کدورت سنج شمعی جکسون شامل یک لوله شیشه‌ای کالیبره شده و دارای سطح تحتانی صاف و شفاف، یک شمع استاندارد و یک محفظه، که لوله‌ها و شمع‌ها را در یک امتداد قرار بگیرند، است.

لوله‌های شیشه‌ای و شمع‌ها در حالت عمودی قرار می‌گیرند.

سپس شمع را روشن کرده و داخل لوله استوانه‌ای نمونه آب را می‌ریزند و از بالا داخل استوانه را نگاه کرده تا زمانی که نور شمع دیده نشود به ریختن نمونه آب ادامه می‌دهند، سپس ارتفاع آب را در استوانه یادداشت کرده بر اساس ارتفاع آب از روی جدول درجه‌بندی کدورت‌سنج شمعی میزان کدورت را مشخص می‌کنند.

هر چه ارتفاع آب در لوله استوانه‌ای کمتر باشد، آب دارای کدورت بیشتری بوده است.

روش کدورت‌سنج جکسون JTU برای مقادیر بیشتر از 25 واحد برای آب‌های با کدورت بالا کاربرد دارد. استاندارد آب بر اساس کدورت‌سنج جکسون حداقل 5 و حداکثر 25 می‌باشد.

عواملی زیراندازه‌گیری دقیق کدورت با مشکل مواجه می‌سازند.
1- شیشه‌ای کثیف ویا دارای خراش

2- تلاطم نمونه ویا لرزش دستگاه

3- وجود حباب‌های هوا

2- روش نفلومتری NEPHELOMETRIC TURBIDIMETER UNIT(N.T.U)
روشی دیگر برای اندازه‌گیری کدورت است که عمومیت یافته است.

اساس کار مقایسه شدت پراکندگی نور در یک نمونه با شدت پراکندگی نور در یک محلول استاندارد درشرایط یکسان می‌باشد.

هرچه پراکندگی نور بیشتر باشد کدورت نمونه هم بیشتر خواهد بود.

کدورت‌سنج نفلومتر شامل یک منبع نور یک عدسی و روزنه جهت متمرکز کردن نور و سل نمونه و یک دتکتور فتومتریک (آشکارساز نوری) برای مشخص‌کردن شدت نور پخش‌شده در زوایای 90 درجه یک مسیر نوری است.

انـدازه تفـرق نـوری را کـه در زاویـه 90 درجـه منکسر می‌شود، اندازه‌گیری می‌کند.

یک NTU کدورت حاصل از یک میلیگرم Si02 در یک لیتر آب مقطراست.

امروزه از ماده شیمیایی فورمازین به جای Sio2 استفاده می‌شود. که با FTU بیان می‌شود.

3- روش شمارش ذرات به کمک دستگاه الکترنیکی:
ایـن روش بسیـار دقیق و پیشرفته است. حتی مقدار ذرات و اندازه و سایز ذرات را شمارش و دسته‌بندی می‌کند.
استاندارد ملی کدورت در آب آشامیدنی:
حد مطلوب کدورت در آب شرب

طبق استاندارد شماره 1053 موسسه استاندارد یک NTU و حداکثر مجاز آن پنج NTU می‌باشد.

جهت سفارش آزمایش آب ویا خرید کدورت سنج از صفحه فروشگاه بازدید کنید .

فروشگاه

TDS آب

TDS آب مخفف عبارت (Total Dissolved Solids) به معنای کل جامدات محلول در آب است ومجموع غلظت مواد محلول در آب می‌باشد.

 از نمک‌های غیر آلی و مقادیر کمی از مواد آلی ناشی می‌شود. نمک‌های غیر آلی معمول که می‌توانند در آب حضور داشته باشند شامل:

کاتیون های کلسیم، منیزیم، پتاسیم و سدیم

و آنیونهای کربنات‌ها، نیترات‌ها، بی‌کربنات‌ها، کلریدها و سولفات‌ها هستند می‌شود.

کاتیون‌ها یون‌هایی با بار مثبت و آنیون‌ها یون‌هایی با بار منفی هستند.

منشأ حل شدن جامدات در آب
مواد معدنی از راه‌های مختلفی می‌توانند وارد آب شده و در آن حل شوند.

این راه‌ها می‌توانند ناشی از فعالیت‌های طبیعی و یا اقدامات انسانی باشند.

چشمه‌های معدنی دارای آبی با مقادیر زیاد جامدات محلول هستند زیرا آب آنها از مسیرهای سنگی و صخره‌ای که محتویات نمک زیادی دارد عبور کرده است.

فعالیت‌های کشاورزی و یا اقدامات شهری می‌تواند موجب حل شدن مقادیر بیشتری از جامدات در آب شود. اقداماتی مانند دفع فاضلاب شهری و صنعتی و یا نمک‌پاشی سطح جاده‌ها برای جلوگیری از یخ زدن آنها از این دست هستند.

بررسی میزان TDS
غلظت بالای جامدات محلول در آب به‌تنهایی خطرناک نیست.

بسیاری از مردم در طول روز آب‌معدنی می‌خرند که به‌صورت طبیعی حاوی جامدات محلول است.

سازمان حفاظت محیط‌زیست ایالات‌متحده (EPA) که مسئول رسیدگی به کیفیت آب آشامیدنی در این کشور است، TDS را به‌عنوان یک استاندارد ثانویه برای کیفیت آب در نظر گرفته است.

این بدین معنی است که مقدار TDS آب به‌تنهایی خطرناک نیست.

در بررسی‌های سازمان بهداشت جهانی (WHO)، مقادیر جدول زیر برای کیفیت مزه آب آشامیدنی با توجه به TDS آن در نظر گرفته شده است.

 
البته دراین بررسی‌ها بیان شده که مقادیر بسیار کم TDS آب آشامیدنی، آب را بی‌مزه کرده که چندان خوشایند نیست.

افزایش غلظت جامدات محلول می‌تواند اثراتی را به دنبال داشته باشد.

این افزایش غلظت می‌توانند سبب ایجاد سختی آب گردد که رسوباتی را بر روی تجهیزات، لوله‌های آب گرم و دیگ‌های بخار بر جای می‌گذارد.

صابون‌ها و مواد شوینده در آب سخت کف کمتری تولید کرده و خاصیت شویندگی آنها کاهش می‌یابد.

همچنین مقادیر زیاد جامدات محلول می‌تواند سبب خسارت به لوازم‌خانگی و خوردگی لوله‌های انتقال آب گردد و طعم فلزی به آب دهد.

آب سخت به دلیل مواد معدنی موجود در خود همچنین سبب می‌شود که عمر فیلترهای تصفیه آب کاهش یابد.

مقدار مجاز TDS آب آشامیدنی
در کانادا، موادی که می‌توانند در غلظت زیاد برای سلامت آب آشامیدنی خطرناک باشند در فهرستی تحت عنوان MAC (Maximum Acceptable Cocentratin) در راهنمای کیفیت آب آشامیدنی آمداند.

مواردی نظیر TDS که در غلظت بالا همچنان خطرناک نیستند نیز در این راهنما بیان شده‌اند.

در این راهنما مقدار مناسب برای TDS آب آشامیدنی کمتر از ۵۰۰ میلی‌گرم بر لیتر (۵۰۰ ppm)  است.

در ایالات‌متحده آمریکا نیز همین مقدار برای کیفیت مناسب آب آشامیدنی در نظر می گیرند.

حذف TDS از آب آشامیدنی
تجهیزات و سیستم‌های تصفیه آب به کمک روش اسمز معکوس (RO) می‌توانند باعث جداسازی و حذف درصد بسیار بالایی شوند.

اسمز معکوس سبب حذف اکثر مواد محلول نظیر بسیاری از مواد معدنی خطرناک مانند نمک‌ها و سرب می‌شود.

اسمز معکوس سبب حذف مواد معدنی مفید برای بدن انسان مانند کلسیم و منیزیم نیز می‌شود.
آب تصفیه ‌شده سیستم‌های اسمزمعکوس باید از بسترموادمعدنی و قلیایی عبورکند تا مواد معدنی مفید به آب بازگردند.
فیلترهای مواد معدنی قلیایی، pH آب را می افزایند و از خاصیت خورندگی آن می‌کاهند.

جهت سفارش دستگاه تصفیه جهت کاهش TDS آب باما تماس بگیرید.

جهت خرید TDS متر یا هدایت سنج آنلاین یا پرتابل از صفحه فروشگاه بازدید کنید.

فروشگاه

هدایت الکتریکی آب
هدایت الکتریکیConductivity آب نشان دهنده میزان املاح هادی موجود در آب میباشد.

که آن را با EC نیز نمایش می دهند.

واحد هدایت الکتریکی درSI سیستم µSiemens/cm میکرو زیمنس بر سانتیمتر می باشد.

معمولاً وقتی از واژه “هدایت الکتریکی آب استفاده می شود منظور همان “هدایت الکتریکی ویژه آب” می باشد با توجه به این که هدایت الکتریکی رابطه مستقیمی با TDS و نمک های محلول در آب دارد، لذا اندازه گیری آن به منظور کنترل کیفیت آب از اهمیت زیادی برخوردار است .

اندازه گیری هدایت الکتریکی یکی از راه های ساده تعیین غلظت املاح محلول درآب، اندازه گیری هدایت الکتریکی است.

آب مقطر یا آب خالص تقریباً هادی جریان الکتریسیته نیست.

ولی اگر در آب نمک های محلول وجود داشت باشد آب را هادی جریان الکتریسیته می کند، هر چه مقدار املاح حل شده در آب بیشتر باشد قابلیت هدایت الکتریکی نیز افزایش می یابد.

با توجه به نقش درجه حرارت در میزان هدایت الکتریکی آب، اندازه گیری ها نسبت به درجه حرارت استاندارد که همان 25 درجه سانتیگراد است بایستی اصلاح گردد.

هدایت الکتریکی به ازاء افزایش هر درجه سانتیگراد تقریباً 2 درصد افزایش می یابد.
هر قدر مقدار یون های محلول در آب بیشتر باشد اختلاف در مجموع ذکر شده نیز بیشتر است.

کلاس های مختلف آب بر اساس هدایت الکتریکی آب
کلاس های مختلف آب را می توان در جدول زیر بررسی کرد.

[caption id="attachment_3298" align="alignnone" width="647"] هدایت الکتریکی آب[/caption]  
رابطه بین EC و TDS چیست ؟
اگرچه TDS و هدایت الکتریکی یکی نیستند ولی رابطه بسیار نزدیکی بین آن ها هست.

آن ها دو پارامتر مجزا هستند.

TDS شامل مجموع ذرات جامد حل شده در آب می باشد.

تنها روش صحیح اندازه گیری TDS ، محاسبه وزن ذرات جامد حل شده بعد از تبخیر مایع می باشد.

ذرات جرم دارند پس میتوانیم وزنشان را محاسبه کنیم. ولی اگر شما امکان محیط آزمایشگاهی را ندارید این کارعملی نیست.
بنابراین می توان TDS را براساس هدایت آب تخمین زد با توجه به اینکه مولکول های اکسیژن و هیدروژن  آب یا H2O هیچگونه بار الکتریکی ندارند و اکثر فلزات ، مواد معدنی و نمک ها بار الکتریکی دارند با افزایش TDS هدایت الکتریکی افزایش می یابد و بالعکس.

و با توجه به میزان فلزات ، موادمعدنی و نمک های متفاوت که هدایت بیشتر یا کمتری نسبت به هم دارند ظریب تبدیل متفاوتی می تواند مورد استفاده قرار گیرد.تحقیقات نشان می دهد.

ضریب تبدیل را بین 0.5 تا 0.7 در شرایط مختلف بر اساس جدول زیر می توان در نظر گرفت.

جهت سفارش دستگاه تصفیه جهت کاهش هدایت EC آب باما تماس بگیرید.

تماس باما

جهت سفارش آزمایش آب ویا خرید EC متر یا هدایت سنج آنلاین یا پرتابل از صفحه فروشگاه بازدید کنید .

فروشگاه

سختی آب چیست و چند نوع سختی وجود دارد؟
سختی آب (water hardnes) یکی از مهم ترین فاکتورها در صنعت تصفیه آب می باشد که بخاطر وجود املاح معدنی و یون های کلسیم، منیزیم، آلومینیوم و روی و سایر فلزات سنگین در آب ایجاد می گردد.

به عبارت دیگر، نمک محلول کلسیم و منیزیم و آهن و...اگربیش از اندازه در آب وجود داشته باشند، منجر به افزایش درجه سختی خواهند شد.

که مضرات زیادی را برای سلامتی انسان و حتی تجهیزات صنعتی به همراه دارد.

آب سخت یا hard water به آب هایی گفته میشود که مقدار مواد معدنی، نمک ها و فلزات سنگین در آنها به دلایل مختلف از قبیل عبور آب از روی بسترهای سنگی بیش از حد مطلوب می باشد.

خارج شدن آب از سفرهای زیرزمینی و عبور آنها از روی سنگ های مختلف در نهایت باعث میشود حجم زیادی از کربنات و بی کربنات های کلسیم، منیزیم، آهن و روی و غیره به آب اضافه شده و موجب سخت شدن آب گردد.

مقدار این مواد با واحد ppm یا میلی گرم بر لیتر تعیین میگردند.

از جمله املاح محلول در آب که تاثیر زیادی بر افزایش درجه سختی دارند می توان به mg(oh2) ، mgco3، mghco3، mg(no3)2، mgcl2، mgso4، ca(oh)2، caco3، cahco3، ca(no3) اشاره نمود.

املاح افزایش دهنده درجه سختی بر اثر حرارت رسوب کرده ودرون لوله ودیواره های تجهیزات صنعتی وخانگی انباشته خواهند شد.

درجه سختی آب چیست؟
از مهم ترین فاکتورهایی که در صنعت تصفیه آب در نظر گرفته میشود، اندازه گیری درجه سختی می باشد که بر همین اساس در نهایت راهکارهای متعددی برای کاهش آن ارائه می گردد.

با توجه به مقدار و نوع املاح موجود در آب می توان آنها را در گروه های مختلفی درجه بندی کرد.

درجه سبک سختی که 0 مقدار املاح موجود در آنها حدود 0 تا 75 میلی گرم می باشد. آب با درجه نسبتا سخت دارای 75 تا 150 میلی گرم املاح است.

آب با درجه سخت دارای 150 تا 300 میلی گرم و خیلی سخت بیش از 300 میلی گرم املاح می باشد.

این درجه سختی بشدت به سلامت انسان وتجهیزات دیگ های بخار و مبدل های حرارتی آسیب وارد می کنند.

درجه سختی آب
مهمترین نکته تفاوت زیاد در نوع مواد معدنی و نمک های حل شده در آب ها می باشد.

در نتیجه می توان در حالت کلی سه نوع سختی را معرفی نمود که تفاوت های زیادی با هم دارند.

این دسته بندی شامل موارد زیر می باشد:

سختی موقت (سختی کربناتی)
سختی موقت یا temporary hardner به نوعی از سختی گفته میشود که مقدار بی کربنات کلسیم و منیزیم و آهن در آن بیش از حد مجاز است.

یکی از مهم ترین ویژگی های این نوع سختی، قابلیت حذف آن با حرارت دهی و جوشاندن می باشد.

علاوه براین، می توان PH آب را کاهش داد تا اثر این نمک های کربناتی حذف گردد.

سختی دائم (سختی بی کربناتی)
سختی دائم (Noncarbonate Hardner) از وجود بیش از حد نمک سولفات، نیترات و کلرید کلسیم، منیزیم و آهن و غیره بوجود می آید.

این نوع سختی را ازآنجا دائم می گویند که جوشاندن آب منجربه ته نشین شدن نمکهای غیرکربناتی نشده وحذف آنها نیازبه تجهیزات متعدد دارد.

 
سختی کل
به مجموع سختی موقت ودائم اصطلاحا سختی کل گفته میشود که مقدارکربنات کلسیم آن بیش از یک میلی والان است.

لازم به ذکر است که اگر میزان قلیایی بودن کل آب بیشتر از سختی کل باشد، می توان نتیجه گرفت که سختی کربناتی است.

مضرات سختی آب چیست؟

وجود ترکیبات کربناتی و غیر کربناتی کلسیم، منیزیم، آهن، روی و غیره در آب تاثیرات منفی بر سلامت افراد و همچنین تجهیزات صنعتی ایجاد می کند.

از جمله مضرات و اثرات منفی سختی می توان به گزینه های زیر اشاره نمود:

سولفات کلسیم و منیزیم منجر به ایجاد رسوب در لوله های آبگرمکن، تاسیسات مولد نیرو و لوله های آب خانگی می گردد
کلریدهای کلسیم و منیزیم محلول در آب باعث خوردگی دیوارهای دیگ بخار و لوله های انتقال آب میشود.

آب ها با درجه خیلی سخت بخاطرکلروسدیم بیش از300 ml باعث شور شدن و طعم بد آن می گردد.

وجود املاح زیاد در آب تاثیر منفی بر کیفیت رنگ در صنایع رنگرزی و نساجی دارد
سختی بیش از اندازه آب منجر به بیماری های گوارشی و ایجاد سنگ کلیه و مثانه خواهد شد
قدرت شویندگی مواد صابونی و شوینده ها در آب های سخت به شدت کاهش پیدا می کند.

تفاوت سختی با TDS
علاوه بر تعیین درجه سختی، لازم است فاکتور دیگری به نام TDS نیز در فرآیند تصفیه آب مد نظر قرار گیرد که در اغلب مواقع اشتباها یکسان فرض میشوند.

تفاوت water hardner و TDS در این است که سختی به معنای مقدار ترکیبات کربناتی و غیرکربناتی کلسیم و منزیم مرتبط بوده و TDS در واقع سختی کل را اندازه گیری می کند.

به همین علت برای کاهش TDS از تجهیزاتی مانند اسمزمعکوس استفاده و سختی به کمک سختی گیرهای رزینی کاهش میابد.

نشانه های سخت بودن آب
درمحیط های صنعتی و حتی منازل مسکونی می توان سختیا نرم بودن آب را با بررسی چند نشانه تشخیص داد.

به طور کلی آب هایی که دارای املاح معدنی زیادی می باشند، چند نشانه بارز دارند که عبارتند از:

وجود لکه های قرمز روی سینک ظرفشویی و توالت
وجود لک سفید روی ظروف پس از شستشو
بو و طعم ناخوشانید آب
ایجاد رسوب به مقدار زیاد در سماور و کتری
مسدود شدن لوله های انتقال آب و آبگرمکن

مسدود شدن لوله های انتقال آب در مبدل های حرارتی، چیلر، بویلر

روش های کاهش سختی آب
با توجه به تاثیرات منفی که سخت بودن آب بر تجهیزات صنعتی و حتی سلامتی انسان دارد، روش ها و دستگاه های مختلفی برای کاهش املاح موجود در آبها ارائه شده است.

از جمله این روش ها می توان به استفاده از انواع سختی گیر اشاره نمود که رایج ترین آنها عبارتند از:

سختی گیر رزینی
سختی گیر مغناطیسی
آب شیرین کن (اسمز معکوس)
سختی گیر الکترونیکی

در سختی گیرهای رزینی بستری از ذرات رزین در کف مخزن موجود بوده و آب در قسمت بالایی قرار دارد.

با این ساختار فرآیند تبادل یونی بین بستر رزینی و املاح موجود در آب صورت می گیرد.

به این صورت که، رزین ها کلسیم و منیزیم را از آب می گیریم و سدیم را به آب می دهد.

جهت سفارش سختی گیر وتجهیزات آن و کسب اطلاعات بیشترازطریق تلفن تماس، ایمیل وبرگه تماس با ما درارتباط باشید.

تماس باما

جهت خرید کیت سنجش سختی از صفحه فروشگاه بازدید کنید .

فروشگاه