كلينيك تصفيه آب ايران

تصفيه آب كشاورزي

منظور از آب كشاورزي آبي است كه در مراحل مختلف رشد، برداشت، فرآوري و بسته‌بندي يك محصول كشاورزي به كار مي‌رود.

آبي كه براي آبياري زمين‌هاي كشاورزي استفاده مي‌شود، آبي كه در زمان استفاده از آفت‌كش‌ها و يا كودهاي محلول به كار مي‌رود.

آبي كه جهت جلوگيري از سرمازدگي و از دست دادن آب محصول، شست‌وشو و يا خنك كردن محصولات كشاورزي مورداستفاده قرار مي‌گيرد.

منابع تأمين آب كشاورزي
سه منبع اصلي در تأمين آب كشاورزي وجود دارد:

منابع آب شهري، آب چاه (آب‌هاي زيرزميني) و آب‌هاي سطحي كه مخاطرات مربوط به آب كشاورزي با توجه به منبع تأمين آن، متفاوت است.

دولت‌ها وظيفه تأمين آب شهري را بر عهده دارند؛ اما اين آب براي زمين‌هاي كشاورزي روستايي چندان در دسترس نيست.

از طرفي توليد سبزيجات بسيار وابسته به آب است؛ بنابراين بسياري از مزارع، آب موردنياز خود را از آب‌هاي زيرزميني و يا آب‌هاي سطحي تأمين مي‌كنند.

درصورتي‌كه چاه به شكل مناسب و اصولي حفر شود، استفاده از آب آن نسبت به آب‌هاي سطحي ايمن‌تر است.

عوامل مختلفي بر كيفيت آب چاه تأثير مي‌گذارند؛ مانند مكان آن، نزديكي به سيستم فاضلاب شهري و تخلخل خاك.

آب‌هاي سطحي به‌عنوان پرمخاطره‌ترين نوع آب در كشاورزي شناخته مي‌شوند و نبايد براي كاربردهاي حساس نظير استفاده در آفت‌كش‌ها، كودها و يا شست‌وشوي محصولات به كار روند؛ مگر آن‌كه بر روي آن‌ها عمليات تصفيه صورت گيرد.

عوامل زيادي بر كيفيت آب‌هاي سطحي اثرگذارند كه از مهم‌ترين آن‌ها مي‌توان به جاري يا راكد بودن آن اشاره كرد.

[caption id="attachment_3141" align="aligncenter" width="781"] تصفيه آب كشاورزي[/caption] 

پارامترهاي كيفي آب كشاورزي
پارامترهاي كيفي آب كشاورزي شامل يكسري پارامترهاي فيزيكي – شيميايي، ميكروبي و فلزات سنگين مي باشد.

در ايران استاندارد مشخصي كه بتوان از طريق آن به تعيين مشخصات آب مناسب كشاورزي پرداخت وجود ندارد. زيرا كيفيت آب كشاورزي به نوع گياهي كه كشت مي شود و همين طور كيفيت خاك بستگي دارد.

بعضي از گياهان مقاومت بيشتري به شوري دارند براي آبياري اين گياهان از آب با EC بالا ميتوان استفاده كرد. بعضي از گياهان هم مقاومتشان نسبت به شوري كم است، براي آبياري آنها بايد از آب با كيفيت استفاده كرد.

از پارامترهاي كيفي آب كشاورزي، شوري و EC به اين دليل مهم است كه تأثير مستقيم در بهره وري كشاورزي دارد.

تحمل گياهان نسبت به شوري را مي توان در چهار دسته حساس، نسبتاً حساس، نسبناً مقاوم و مقاوم تقسيم كرد.

در حساسيت گياهان به شوري علاوه بر كل شوري، غلطت تك تك يون ها نيز مهم است.

دليل اين امر آن است حساسيت گياهان و به خصوص برگهاي آنها به هر يك از يون ها متفاوت است.

پارامترهاي كيفي آب كشاورزي بايستي به صورت فصلي مورد آناليز كمي قرار بگيرد.

انواع خاك نيز مانند آب كيفيت متفاوتي دارند بعضي از خاك ها (خاك رس) EC و مواد مغذي بالايي دارند.

براي آبياري اين نوع خاكها بايد دقت شود كه آبي كه استفاده مي شود EC و شوري بالايي نداشته باشد.

براي اين نوع خاك ها چون مواد مغذي بيشتري دارند، به علاوه بايد كود كمتري هم استفاده كرد.

خاك هاي سيلتي
اين خاكها EC متوسطي داشته و براي آبياري آنها مي توان از آب هاي با كيفيت متوسط استفاده كرد. خاك شني توانايي كمي در نگهداري مواد مغذي داشته و ميزان EC و همين طور شوري آنها خيلي پايين است. در آبياري اينگه خاك ها مي توان از آب هاي با EC بالا استفاده كرد. در اين نوع خاك ها، براي تقويت مواد مغذي خاك مي توان از كود هم استفاده كرد.

از جمله اين پارامترها مي توان به يون سديم، كلسيم، كلرايد، TDS، pH، بور و … اشاره كرد.

با افزايش يون سديم در آب آبياري كشاورزي باعث مي شود كه نفوذپذيري خاك كاهش پيدا كند.

كاهش نفوذپذيري خاك موجب پايين آمدن كيفيت خاك كشاورزي و حاصلخيزي آن مي شود.

در حالي با افزايش ميزان شوري آب آبياري ميزان نفوذپذيري خاك افزايش پيدا مي كند.

بعلاوه يون سديم جزء عناصري است كه براي رشد گياهان مورد نياز نيست.

وجود غلظت بالاي سديم در آب آبياري باعث بروز سميت در گياه نيز مي شود.

از نشانه هاي مشخص سميت سديم سوختگي برگ، خشكيدگي و مردگي بافت ها در حاشيه خارجي برگ هاست.

از ديگر پارامترهاي كيفي آب كشاورزي يون كلسيم است كه:
وجود آن در آب از شدت اثر سديم مي كاهد. درصورت استفاده از خروجي تصفيه خانه براي آبياري بايد توجه شود كه مشخصات آب مناسب كشاورزي را داشته باشد.

معمول ترين سميتي كه از طريق پساب ممكن است براي گياهان ايجاد شود ناشي از يون كلرايد است.

به دليل اينكه يون كلرايد به صورت محلول در آب مي باشد كه جذب خاك نمي شود.

اين يون با جذب آب توسط گياه، جذب گياه شده و با فرآيند تعرق در برگ ها انباشته مي شود.

اگر غلظت كلرايد در برگها از حد تحمل گياه تجاوز كند موجب سوختگي يا خشك شدن بافت برگها مي شود. ميزان pH مناسب براي كشاورزي نيز بين 6.5 تا 8.5 مي باشد و ميزان آن در عملكرد برخي از مواد شيميايي مورد استفاده در كشاورزي اثر مي گذارد.

اگر پارامترهاي كيفي آب كشاورزي نامناسب باشد مي تواند خواص شيميايي و فيزيكي خاك را تغيير دهد.

اگر آب آبياري شوري پاييني داشته باشد حالت خورندگي پيدا كرده و موجب آبشويي كاني ها و نمك هاي انحلال پذير بويژه كلسيم خاك مي شود.

اين امر موجب مي شود از شدت تأثير پايداركنندگي آن روي خاكدانه ها و ساختمان خاك كاسته شود.

اگر ميزان شوري آب از 20000 ميكروزيمنس بر سانتيمتر بيشتر باشد براي استفاده مناسب نيست.

ولي اگر ميزان درجه شوري آب كمتر از 700 ميكروزيمنس بر سانتيمتر باشد براي آبياري انواع خاك و گياه مناسب مي باشد.

كشاورزان بعد از مشخص كردن نوع محصول و همين طور كيفيت خاك زمينشان، كيفيت آب آبياري را بايد مشخص كنند.

براي تعيين پارامترهاي كيفي آب كشاورزي و آبياري بايد آب مورد استفاده توسط يك آزمايشگاه معتمد آزمايش شود.

استفاده از آب تصفيه‌شده در نگهداري محصولات كشاورزي
پس از برداشت محصول، ميوه‌ها و سبزيجات بايد در شرايط مناسبي نگهداري شوند كه مهم‌ترين عوامل اين شرايط، رطوبت و دماست.

تمامي اين محصولات بايد در فضايي تاريك و در مجاورت جريان هوا قرار گيرند. بسياري از سبزيجات همچنين بايد در محيطي مرطوب نگهداري شوند.

هر محصول تازه‌اي (حتي محصولات ارگانيك) مي‌تواند مقاديري از آفت‌كش‌ها، ميكرو ارگانيزم‌هاي خطرناك و خاك روي سطح خود داشته باشد.

بهترين راه براي جلوگيري از آفت‌كش‌ها و ميكرو ارگانيزم‌هاي خطرناك، استفاده از آب تصفيه‌شده در تمام مراحل رشد محصول است.

نتيجه استفاده از فناوري تصفيه آب در كشاورزي مي‌تواند موجب كاهش تعداد دفعات لازم براي تميز كردن محصول و همچنين كاهش مواد شيميايي آن شود.

استفاده از سيستم تصفيه آب صنعتي مناسب همچنين مي‌تواند موجب كاهش هزينه‌هاي عملياتي نگهداري محصولات كشاورزي نظير هوادهي، تنظيم pH، نيترات، دما و كنترل آفت‌ها شود.

استفاده از آب تصفيه‌شده در كشت محصولات كشاورزي
كشت برخي گياهان خاص نظير گياهان دارويي يك صنعت مهم و رو به رشد در دنياي امروز محسوب مي‌شود. در كشت اين گياهان، خلوص آب استفاده‌شده ضروري است؛ بنابراين تصفيه آب براي پرورش گياهان دارويي سهم عمده‌اي در توليد اين بخش از محصولات كشاورزي دارد.

كيفيت آب مورداستفاده در اين بخش مي‌تواند موجب گسترش و يا جلوگيري از انتشار بيماري در محيط كشت شود.

وجود مواد معدني در آب مي‌تواند موجب ايجاد تفاوت در خواص دارويي، مزه و كيفيت كلي آنها شود.

بنابراين مي‌توان ابتدا خلوص آب را تا حدود زيادي بالا برد و سپس مقدار دقيقي از مواد معدني موردنياز براي كشت يك گياه دارويي را به‌صورت كنترل‌شده به آن اضافه نمود تا درنهايت محصولي با بيشترين اثرگذاري حاصل شود.

[caption id="attachment_3142" align="aligncenter" width="768"] تصفيه آب كشاورزي[/caption] 

استفاده از آب تصفيه‌شده در گلخانه‌ها
كيفيت بالاي آب مورداستفاده در گلخانه‌ها به دلايل متعددي از اهميت زيادي برخوردار است.

مانند جلوگيري از مسدود شدن نازل‌هاي آبياري، تغيير رنگ شاخ و برگ گياهان و افزايش بيش‌ازحد سطح نمك و pH نامناسب خاك.

منابع تأمين آبي كه حاوي آهن و بي‌كربنات‌ها هستند قبل از استفاده نياز به پيش‌تصفيه فوري دارند.

همچنين عوامل رسوب نيز پيش از آبياري و براي جلوگيري از گرفتگي سيستم‌هاي آبياري بايد از آب جدا شوند.

گلخانه‌ها حجم زيادي از آب را براي رشد محصولات خود و همچنين تهويه گلخانه استفاده مي‌كنند و تخمين زده مي‌شود كه در حدود ۸۰۰۰ گالن آب بر روز بر هر هكتار از زمين براي توليد محصولات كشاورزي گلخانه‌اي در ماه‌هاي گرم تابستان نياز است.

گلخانه‌هاي زيادي اقدام به بازيابي آب استفاده‌شده مي‌كنند تا بتوانند اين حجم از آب را براي مصارف خود تأمين كنند.

گرچه، آب بازيابي شده مي‌تواند منشأ قارچ‌هاي پاتوژني و ديگر بيماري‌هاي گياهي باشد.

همچنين اين آب مي‌تواند حاوي مواد مغذي باشد كه رشد ميكرو ارگانيزم‌ها را سرعت مي‌بخشد.

بسياري از گلخانه‌ها از يك سيستم گندزدا در آبياري استفاده مي‌كنند تا جلبك‌ها و ساير ارگانيزم‌هايي موجب آسيب رساندن به تأسيسات آبياري و همچنين محصولات شوندرا حذف كنند.

فناوري‌هاي به‌كاررفته در تصفيه آب براي كشاورزي شامل موارد زير است:

اولترافيلتراسيون (UF)

نانوفيلتراسيون (NF)

اسمز معكوس (RO)

تصفيه بيولوژيكي

گندزدايي

جهت سفارش دستگاه تصفيه آب كشاورزي با ما تماس بگيريد.

تماس باما

نانو فيلتراسيون
نانو فيلتراسيون يك فناوري غشايي است كه از نظر نحوه عملكرد و ساخت شباهت زيادي به اسمز معكوس دارد.

يك غشاي نانوفيلتراسيون در درجه اول يون هاي دو ظرفيتي و مولكول هاي بزرگتر را حفظ مي كند.

وقتي صحبت از فرآيند فيلتراسيون مي شود، يك واحد نانوفيلتراسيون بين اسمز معكوس و اولترافيلتراسيون قرار مي گيرد.

واحدهاي نانوفيلتراسيون مي‌توانند آلاينده‌هايي مانند باكتري‌ها، نمك‌هاي محلول، آفت‌كش‌ها و پروتئين‌ها را تا اندازه ۰.۰۰۱ ميكرون حذف كنند.

تكنولوژي غشاء و فرآيندهاي غشايي

تكنيك نانو فيلتراسيون عمدتاً براي حذف دو يون با ارزش و يون‌هاي تك با ارزش بزرگتر مانند فلزات سنگين استفاده مي‌شود.

اين تكنيك را مي توان به عنوان يك غشاي درشت RO (اسمز معكوس)  در نظر گرفت.

از آنجايي كه در نانو فيلتراسيون از غشاهاي ريز كمتري استفاده مي شود، فشار تغذيه سيستم NF به طور كلي در مقايسه با سيستم هاي RO كمتر است.

همچنين ميزان رسوب در مقايسه با سيستم هاي Ro كمتر است

كاربرد نانوفيلتراسيون  NFدر تصفيه آب

نرم كردن يا كاهش سختي آب
حذف ويژه فلزات سنگين از جريان هاي فرآيند براي استفاده مجدد از آب
كاهش محتواي نمك در آب شور(حذف 50 ٪ NaCl و 90٪ (يا بيشتر) براي 4CaSO )

انواع غشا نانوفيلتراسيون

غشاهاي مارپيچي، ارزان ترين اما حساس تر به آلودگي
غشاهاي لوله‌اي/كاهي، پرمصرف‌ترين غشاهايي هستندو به راحتي آلوده نمي شوند.

سطوح فيلتر ظرفيت فيلتر را تعيين مي كند.

غشاهاي مارپيچي به طور كلي داراي بيشترين سطح سطح هستند و بنابراين ارزان ترين در استفاده هستند.

سطح غشاهاي لوله اي/كاهي به طور كلي كمتر است.

تصفيه اوليه آب ورودي بر عملكرد نانو فيلتراسيون  نصب تأثير مي گذارد.

نياز به تصفيه اوليه بستگي به كيفيت آب تغذيه دارد.

نصب سيستم هاي تزريق دوزهاي شيميايي را مي توان براي جلوگيري از پوسته پوسته شدن، رسوب بر روي سطح از غشاء انجام داد.

اجزاي سيستم غشايي نانو فيلتراسيون NF

پمپ تغذيه
محفظه تحت فشار نگهدارنده غشا
غشا NF
لوله هاي ارتباطي
سيستم تميز كردن يا دوزينگ شيميايي

جهت سفارش از صفحه فروشگاه بازديد كنيد

فروشگاه

الترافيلتراسيون Ultrafiltration (UF)
الترافيلتراسيون(UF) Ultrafiltration  يك فرآيند تصفيه مبتني بر فشار است كه ذرات معلق را از تركيبات محلول با استفاده از يك محيط غشايي بسيار ريز جدا مي كند.

لترافيلتراسيون با غشاهاي نيمه تراوا به دليل فشرده بودن و كارايي مي تواند نقش مهمي در تصفيه آب داشته باشد.

اولترافيلتراسيون UF يك فرآيند فيلتراسيون غشايي شبيه به اسمز معكوس است كه از فشار هيدرواستاتيكي براي عبور آب از يك غشاي نيمه تراوا استفاده مي كند.

اندازه منافذ غشاي اولترافيلتراسيون معمولاً 103 - 106 دالتون است.

اولترافيلتراسيون (UF) يك مانع تحت فشار براي جامدات معلق، باكتري ها، ويروس ها، اندوتوكسين ها و ساير پاتوژن ها براي تصفيه آب است.

اولترافيلتراسيون (UF) يك فرآيند تصفيه آب است كه در آن آب از طريق يك غشاي نيمه تراوا عبور مي كند.

جامدات معلق و املاح با وزن مولكولي بالا در يك طرف غشاء باقي مي مانند، در حالي كه آب و املاح با وزن مولكولي كم از طريق غشاء نفوذ مي كنند.

اولترافيلتراسيون UF مي تواند اكثر مولكول ها و ويروس هاي آلي و همچنين طيف وسيعي از نمك ها را حذف كند. اين محبوبيت به دست آورده است.

زيرا بدون توجه به منبع آب، كيفيت آب ثابتي توليد مي كند، 90-100٪ عوامل بيماري زا را حذف مي كند، و به جز جهت تميز كردن غشاها، به مواد شيميايي نياز ندارد.

اولترافيلتراسيونUF براي اولين بار در پايان قرن 19 توصيف شد.

شروع عملي اولترافيلتراسيون UF به عنوان يك فرآيند جداسازي در سال 1963، پس از كشف غشاي

اسمز معكوس سلولز استات نامتقارن در دهه 1950 و كشف پلي الكتروليت توسط MIT انجام شد.

ويژگي هاي غشاء UF
اندازه منافذ غشاهاي اولترافيلتراسيون UF از 0.1 تا 0.01 ميكرون متغير است، اما "برش وزن مولكولي" (MWCO) اكنون يكي از بهترين راه‌ها براي توصيف غشاهاي UF است.

MWCO وزن مولكولي است كه در آن 90 درصد املاح ماكرومولكولي از غشاء عبور نمي كند.

محدوده فيلتراسيون UF بين ميكروفيلتراسيون و نانوفيلتراسيون قرار دارد.

غشاهاي مورد استفاده در اولترافيلتراسيون  UF براي جلوگيري از رسوب با مواد جامد، پوسته پوسته شدن و عوامل ميكروبيولوژيكي مانند ميكروب ها و جلبك ها نياز به تميز كردن تعمير و نگهداري دارند.

آلاينده هاي جدا شده و متراكم شده در محفظه UF بايد دور ريخته شوند.

تفاوت اولترافيلتراسيون  UF و نانوفيلتراسيون  NFو ميكروفيلتراسيون MF
تفاوت بين هر چهار نوع فيلتراسيون غشايي اسمز معكوس، نانوفيلتراسيون، اولترافيلتراسيون و ميكروفيلتراسيون - اندازه منافذ غشا يا اندازه ذرات كاهش يافته است.

روش مورد نياز شما بستگي به سطح كيفيت آب مورد نياز  شما دارد. نمودار زير طيف كاهش را براي هر نوع فيلتراسيون غشايي نشان مي دهد.

اولترافيلتراسيون چه آلودگي هايي را مي تواند حذف كند؟
غشاي UF يك فيلتر فوق العاده ظريف است كه ذرات را 5000 برابر كوچكتر از موي انسان كاهش مي دهد.

اولترافيلتراسيون باعث كاهش 90 تا 100 درصدي اين آلاينده ها مي شود.

در حالي كه UF نمي تواند برخي از مواد آلي را كاهش دهد، يك پيش فيلتر بلوك كربني 0.05 ميكروني را مي توان به سيستم اضافه كرد تا طعم و بوي كلر، سرب، كيست ها، تركيبات آلي فرار (VOCs) و عناصر كمياب فلزي (MTE) را كاهش دهد.

تفاوت الترافيلتراسيون و اسمز معكوس
بسياري از سيستم هاي اولترافيلتراسيون از يك غشاي فيبر توخالي استفاده مي كنند كه آب را از داخل به بيرون فيلتر مي كند.

اين يك سطح بزرگ براي چسبيدن ذرات فراهم مي كند.

غشاهاي ديگر، مانند غشاي RO زخم مارپيچي، از بيرون به داخل فيلتر مي‌شوند.

غشاي فيبر توخالي مقاومت شيميايي بالايي در برابر اكسيدان‌ها و كلر دارد، اما غشاي اسمز معكوس TFC نمي‌تواند هيچ كلري را تحمل كند.

يك سيستم اسمز معكوس گسترده ترين فيلتر را فراهم مي كند زيرا غشاي RO داراي كوچكترين اندازه منافذ است، اما اين سطح از فيلتراسيون هميشه ضروري يا ترجيح داده نمي شود.

يك سيستم UF مواد معدني مفيدي را كه يك سيستم RO حذف مي كند، حفظ مي كند.

با اين حال، اين بدان معني است كه يك سيستم اولترافيلتراسيون نمك، فلورايد، يا TDS محلول در آب را حذف نمي كند.

سيستم اولترافيلتراسيون نيز با فشار كم آب كار مي كند، اما يك سيستم اسمز معكوس به يك پمپ تقويت كننده براي افزايش جريان آب نياز دارد.

كاربردهاي معمول اولترافيلتراسيون UF
الترافيلتراسيون UF براي مصارف مختلف مانند پيش تصفيه اسمز معكوس (RO)، شفاف سازي آب هاي سطحي، تصفيه آب هاي زيرزميني با SDI بالا، پيش تصفيه آب دريا، حذف آرسنيك، تصفيه اوليه و ثانويه پساب ها در دسترس هستند.

استفاده مجدد و درمان باكتريولوژيكي براي آب معدني كاربرد دارند

فناوري اولترافيلتراسيون قادر است در 50٪ فضاي كمتر نسبت به فرآيندهاي قديمي كار بيشتري انجام دهد.

به همين دليل است كه پيش تصفيه UF به عنوان تجهيزات استاندارد براي تمام واحدهاي  آب شيرين كن مدولار آب دريا و آب شور انتخاب مي شوند.

مزاياي اولترافيلتراسيون UF
سيستم در فشار كم كار مي كند
باكتري ها و ويروس ها را از بين مي برد
تصفيه و بازيافت فاضلاب و آب فرآيندهاي صنعتي
حذف ذرات و مولكول ها (به عنوان مثال، حذف 90-95٪ آرسنيك) براي توليد آب آشاميدني
تقويت يا جايگزيني مراحل فيلتراسيون ثانويه و در تصفيه خانه ها
فيلتراسيون پساب كارخانه خمير كاغذ
كاربردهاي صنايع غذايي و آشاميدني
جهت كاهش سختي و نرم كردن آب
داراي نرخ بازيابي 90-95٪ است
در كاربرد جهت تصفيه آب شرب مواد معدني ضروري را در آب نگه مي دارد
پيش تصفيه UF مي تواند با كاهش فاكتور   SDI عمر غشاهاي اسمز معكوس را افزايش دهد.
از منعقد كننده ها استفاده نمي كنند و به استفاده كمي از مواد شيميايي نياز دارند.
نياز به سرمايه گذاري كمتري دارند
هزينه هاي عملياتي را كاهش مي دهند

جهت سفارش الترافيلتراسيون با ما تماس بگيريد.

تماس باما

ممبران8 اينچ فيلمتك مدل FilmTec BW30-400
ممبران8 اينچ فيلمتك مدل FilmTec BW30-400 محصولي است كه در زمان نياز به كيفيت بالاي آب توليدي RO مورد استفاده قرار گيرد.

اين محصول از بين غشاي 400 فوت مربعي در بازار بوده كه همچنان استفاده از آن ادامه دارد.

غشاء BW30-400 جريان بيشتر و دفع بيشتري دارد و همچنين مقادير بالايي در محدوده (13-1)PA نسبت به سايز غشاء هاي RO ارائه مي دهند.

همچنين با بيش از يك دهه عملكرد ثابت بدون مشكل جزء بهترين ها هستند.

راه اندازي صحيح سيستم هاي اسمز معكوس RO جهت عملكرد و جلوگيري از خرابي غشاء و over feeding يا hydraulic shock ضروري است.

راهنماي عملكرد
از هرگونه فشار يا تغييرات جريان متاع بر روي غشاء در هنگام راه اندازي و خاموش كردن و عمليات شستشو بايد خودداري شود.

فشار آب ورودي بايد به طور تدريجي در طول 30-60 ثانيه افزايش يابد.

سرعت جريان متقاطع بايد به طور تدريجي در طول 15-20 ثانيه به نقطه عملياتي برسد.

آب توليدي در يك ساعت اوليه عملكرد غشاء بايد دور ريز شود.

[caption id="attachment_3196" align="aligncenter" width="664"] ممبران8 اينچ فيلمتك[/caption] 

مشخصات ممبران FilmTec BW30-400

سايز اطلاعات
پس از خيس شدن اوليه ممبران ها بايد همواره مرطوب بمانند.

جهت جلوگيري از رشد بيولوژيكي در طول زمان خاموشي هاي طولاني توصيه ميشود.

غشاء در محلول نگهدارنده به صورت غوطه ور نگهداري شوند.

حداكثر افت فشار در محفظه ي تحت فشار نگهدارنده غشاء  معادل 3.5bar مي باشد.

همواره از فشار معكوس از سمت خروجي بايد جلوگيري شود.

قابليت هاي ممبران8 اينچ فيلمتك :
• قابليت حذف كليه املاح و آلاينده ها:

ممبران فيلمتك BW30-400 كليه جامدات محلول (TDS) آب را كاهش داده و اجازه عبور هيچ يك از آلاينده ها از قبيل:

نيترات و نيتريت، آرسنيك، جيوه، آلاينده هاي بيولوژيكي مانند آندوتوكسين ها، ويروس ها، باكتري ها و ساير ناخالصي هاي موجود در آب، فلزات سنگين، انواع نمك ها و املاح را نمي دهد.

• قابليت تحمل محدوده وسيعي از PH:

در محدوده وسيعي از (PH (1-13 عكملكرد بسيار مطلوبي دارد.
• طيف وسيعي از  كاربردها: فيلتر ممبران  بيش ترين كاربرد را در تصفيه آب در صنايع مختلف و تهيه آب شرب از آب لب شور دارد.

مهم ترين كاربردهاي اين ممبران در دستگاه هاي تصفيه آب RO صنعتي جهت تصفيه آب كارخانه هاي صنايع مختلف مانند صنايع لبني، داروسازي، آب معدني و نوشابه سازي، صنايع نساجي و ريسندگي بافندگي، بويلرها و ديگ هاي بخار، سيستم هاي سرمايشي و گرمايشي و ... مي باشد.

جهت سفارش محصول باما تماس بگيريد.

تماس باما

ممبران4 اينچ فيلمتك مدل FilmTec BW30-4040
ممبران هاي4 اينچ فيلمتك مدل FilmTec BW30-4040 جهت پاسخگويي به طيف گسترده اي از ظرفيت ها كاربرد دارد.

غشاء ممبران هاي 4 اينچ فيلمتك مدل FilmTec BW30-4040 جهت توليد آب با بالاترين كيفيت ممكن در صنعت كاربرد دارد.

ممبران هاي 4 اينچ مدل LC LE-4040 جهت توليد آب با كيفيت بالادر فشار عملياتي كم و شرايط آب سخت با صرف انرژي كم كاربرد  دارد.

راه اندازي صحيح سيستم هاي اسمز معكوس RO جهت عملكرد صحيح و جلوگيري از خرابي غشاء و hydraulic shock يا over feeding ضروري است.

راهنماي عملكرد
از هرگونه فشار يا تغييرات جريان متاع بر روي غشاء در هنگام راه اندازي و خاموش كردن و عمليات شستشو بايد خودداري شود.

فشار آب ورودي بايد به طور تدريجي در طول 30-60 ثانيه افزايش يابد.

سرعت جريان متقاطع بايد به طور تدريجي در طول 15-20 ثانيه به نقطه عملياتي برسد.

آب توليدي در يك ساعت اوليه عملكرد غشاء بايد دور ريز شود.

مشخصات ممبران6  FilmTec LC4040

[caption id="attachment_3202" align="aligncenter" width="626"] ممبران4 اينچ[/caption]محدوديت هاي عملياتي ممبران6  FilmTec LC4040

[caption id="attachment_3203" align="aligncenter" width="676"] ممبران هاي4 اينچ فيلمتك[/caption] 

سايز اطلاعات
پس از خيس شدن اوليه ممبران ها بايد همواره مرطوب بمانند.

جهت جلوگيري از رشد بيولوژيكي در طول زمان خاموشي هاي طولاني توصيه ميشود.

غشاء در محلول نگهدارنده به صورت غوطه ور نگهداري شوند.

از استفاده از هرگونه مواد شيميايي ناسازگار با غشاء بايد خودداري شود

حداكثر افت فشار در محفظه ي تحت فشار نگهدارنده غشاء  معادل 3.5bar مي باشد.

همواره از فشار معكوس از سمت خروجي بايد جلوگيري شود.

نقاط قوت ممبران 4 اينچ فيلمتك مدل LC HR-4040
1- طول عمر بالا: به دليل استفاده از تكنولوژي به روز توليد غشاء فيلمتك و امكان شستشوي مداوم، اين ممبران طول عمر بالايي داشته و بالاترين كيفيت را نيز در تصفيه و توليد آب دارد.
2- بدنه ي مقاوم: پوشش خارجي اين ممبران از جنس فايبرگلاس مي باشد و بدنه سخت و مقاومي دارد، به همين دليل امكان استفاده از آن در هوزينگ هاي (پرشروسل) 3 فيلتره و بالاتر وجود دارد.

در عين حال كه پوسته ي بيروني ممبران فيلمتك LC HR-4040 مقاوم است، اما با اين وجود قسمت داخلي آن ممكن است در اثر زمان و يا كاركرد بيش از حد فرسوده شود.

3- حذف كليه املاح آب: فيلتر ممبران هاي4 اينچ فيلمتك  قادر است هر نوع رسوبات و جامدات محلول (TDS) مضر از جمله نمك، گچ و هم چنين آلاينده هاي شيميايي را از آب حذف كند.

اين فيلتر ممبران دقت بالايي در حذف عناصر زائد دارد و به همين دليل آبي سالم و فاقد هر گونه مواد آلاينده را براي شما فراهم مي كند.
4- ظرفيت بالاي تصفيه آب: اين ممبران قادر است در طي شبانه روز 11000 ليتر آب را تصفيه كند، در اين صورت مي تواند پاسخگوي حجم وسيعي از آب قابل شرب باشد.
5- كاهش حجم فاضلاب: به دليل امكان استفاده مجدد از آب و تصفيه پساب خروجي از ممبران، حجم فاضلاب توليد شده توسط اين ممبران كاهش مي يابد.
6- پوسته بيروني سخت: داراي پوسته بيروني سخت و با مقاومت بسيار بالا
7- كاربرد: براي توليد آب با خلوص بالا و دبي آب بالاتر

جهت سفارش محصول باما تماس بگيريد.

تماس باما

تصفيه هوازي فاضلاب
سيستم‌هاي تصفيه هوازي فاضلاب كه معمولاً به عنوان يك روش تصفيه ثانويه فاضلاب پس از ته‌نشيني يا فيلتر كردن آلاينده‌هاي بزرگ‌تر اوليه استفاده مي‌شود.

مي‌تواند فناوري‌هاي كارآمد و اقتصادي براي تجزيه و حذف آلاينده‌هاي آلي از زباله‌هاي به شدت آلي  از جمله صنايع غذايي و آشاميدني، صنايع شيميايي، نفت و گاز و صنايع شهري باشند.

سيستم هاي بي هوازي و هوازي دو نوع اصلي تصفيه بيولوژيكي فاضلاب هستند.

اما اين مقاله به اين موضوع مي پردازد كه سيستم هاي تصفيه فاضلاب هوازي چيست و چگونه كار مي كنند.

تصفيه هوازي فاضلاب چيست؟
سيستم‌هاي تصفيه فاضلاب هوازي از باكتري‌هاي تغذيه‌كننده اكسيژن، تك ياخته‌ها و ساير ميكروب‌هاي براي تميز كردن آب استفاده مي‌كنند.

اين سيستم ها فرآيند طبيعي تجزيه ميكروبي را براي تجزيه آلاينده هاي فاضلاب صنعتي بهينه مي كنند.

تصفيه هوازي
آلاينده‌هاي آلي كه اين ميكروارگانيسم‌ها تجزيه مي‌كنند اغلب بر اساس نياز بيولوژيكي اكسيژن يا BOD اندازه‌گيري مي‌شوند.

مقدار اكسيژن محلول مورد نياز موجودات هوازي براي تجزيه مواد آلي به مولكول‌هاي كوچك‌تر اشاره دارد. سطوح بالاي BOD نشان‌دهنده غلظت بالاي مواد زيست تخريب‌پذير موجود در فاضلاب است.

مي‌تواند ناشي از ورود آلاينده‌هايي مانند تخليه‌هاي صنعتي، زباله‌هاي مدفوع خانگي يا رواناب كود باشد.

در اين روش ميكروارگانيسم ها عامل اصلي واكنش هاي تجزيه مواد آلي و كاهش آلودگي هستند.

اين عمل نياز به اكسيژن دارد كه بايد به طور مداوم به محيط (فاضلاب) وارد شود.

هدف اصلي در تصفيه بيولوژيكي كاهش اكسيژن مورد نياز (BOD) است و مقدار اكسيژن مورد نياز در تصفيه بيولوژيكي هوازي بستگي به كاهش مقدار BOD موردنظردرتصفيه خانه دارد.

سيستم هاي تصفيه بيولوژيكي هوازي شامل هوادهي و توليد لجن فعال، صافي هاي بيولوژيكي، استخرهاي اكسيداسيون و سيستم هاي چرخان مي باشد.

سيستم هاي تصفيه فاضلاب هوازي چگونه كار مي كنند؟
از آنجايي كه اين موجودات به اكسيژن نياز دارند، سيستم‌هاي هوازي به وسيله‌اي براي تامين اكسيژن زيست‌توده با افزودن حوضچه‌هاي تصفيه فاضلاب نياز دارند.

وارد كردن اكسيژن به زيست توده بسته به تركيب شيميايي فاضلاب در رابطه با نيازهاي پساب، يك سيستم تصفيه بيولوژيكي فاضلاب از چندين فرآيند مختلف و انواع متعددي از ميكروارگانيسم ها تشكيل شده باشد.

همچنين به روش هاي عملياتي خاصي نياز دارند كه بسته به محيط مورد نياز براي بهينه نگه داشتن نرخ رشد زيست توده براي جمعيت هاي ميكروبي خاص متفاوت است.

اغلب لازم است هوادهي را كنترل و تنظيم كنيد تا سطح اكسيژن محلول ثابتي حفظ شود تا باكتري‌هاي سيستم با سرعت مناسب براي برآوردن نيازهاي تخليه تكثير شوند.

علاوه بر اكسيژن محلول، سيستم هاي بيولوژيكي نياز به تعادل جريان ، PH، دما و مواد مغذي دارند.

در زير نمونه‌هايي از انواع متداول سيستم‌هاي تصفيه فاضلاب بيولوژيكي هوازي، از جمله شرح مختصري از نحوه عملكرد آنها در يك رژيم تصفيه فاضلاب صنعتي آورده شده است.

لجن فعال
فرآيندهاي لجن فعال كه به طور گسترده در كاربردهاي شهري مورد استفاده قرار مي گيرد، زماني رخ مي دهد كه فاضلاب از فاز تصفيه اوليه وارد مخزن هوادهي مي شود.

پس از هوادهي در حضور ميكروارگانيسم‌هاي هوازي معلق مواد آلي شكسته شده و مصرف مي‌شوند.

جامدات بيولوژيكي تشكيل مي‌دهند كه به توده‌هاي بزرگتر يا لخته‌ها لخته مي‌شوند.

لخته هاي معلق وارد مخزن ته نشين شده و با ته نشيني از فاضلاب خارج مي شوند.

سيستم‌هاي تصفيه لجن فعال معمولاً نياز به فضاي بيشتري دارند و مقادير زيادي لجن را با هزينه‌هاي دفع مرتبط توليد مي‌كنند.

اما هزينه‌هاي سرمايه و نگهداري در مقايسه با گزينه‌هاي ديگر نسبتاً پايين است.

لجن فعال در صورت مواد مغذي و اكسيژن كافي به علت رشد و تكثير انواع مختلف ميكروارگانيسم ها به وجود مي آيد.

اساس اين روش تماس ميكروارگانيسم هاي معلق با مواد زائد و استفاده مجدد از ميكروارگانيسم ها مي باشد. نظربه اينكه  ميكروارگانيسم ها اكسيژن محلول را به سرعت مصرف مي كنند.

بايستي همواره اكسيژن كافي تامين شود به عبارت ديگر بايد مخلوط فاضلاب و لجن همواره هوادهي گردد.

اجزاي اصلي سيسنم لجن فعال عبارتند از:
هواي دميده شده در تانك هوادهي دو كار انجام مي دهد:

- تامين اكسيژن كافي براي ميكروارگانيسم ها

- هم زدن و مخلوط كردن پساب با لجن فعال و ايجاد سطح تماس بيشتر

در اين قسمت توده ميكروبي به نام لجن فعال با فاضلاب ورودي مخلوط مي شود و مايع مخلوط را به وجود مي آورد.

به طور مكانيكي با كمپرسور هوادهي مي شود تا ميكروارگانيسم ها، مشكلي از نظر تامين اكسيژن نداشته باشند.

بيوراكتورهاي بستر ثابت يا FBBRS
اين سيستم‌ها از مخازن چند محفظه‌اي تشكيل شده‌اند كه در آن‌ها محفظه‌ها با سراميك متخلخل، فوم متخلخل ويا پلاستيك بسته‌بندي مي‌شوند.

سپس فاضلاب از بستر بي حركت بستر عبور مي كند.

اين بستر طوري طراحي شده است كه سطح به اندازه كافي بالا داشته باشد تا تشكيل بيوفيلم قوي با طول عمر جامدات طولاني را تشويق كند.

منجر به تشكيل لجن كم و كمترين هزينه دفع لجن مي شود.

بيوراكتورهاي بستر متحرك يا MBBR
MBBR ها معمولاً از مخازن هوادهي پر شده با حامل هاي بيوفيلم پلي اتيلن متحرك كوچك تشكيل شده اند.

امروزه حامل‌هاي بيوفيلم پلاستيكي از فروشنده‌هاي زيادي در اندازه‌ها و شكل‌هاي مختلف توليد مي‌شوند. معمولاً استوانه‌ها يا مكعب‌هايي با قطر نيم تا يك اينچ هستند و به گونه‌اي طراحي مي‌شوند كه با بيوفيلم بي‌حركت خود در سراسر بيورآكتور با هوادهي يا اختلاط مكانيكي معلق شوند.

به دليل وجود حامل‌هاي بيوفيلم متحرك معلق، MBBR‌ها اجازه مي‌دهند پساب‌هاي با BOD بالا در يك منطقه كوچك‌تر و بدون انسداد تصفيه شوند.

MBBR ها معمولا توسط يك زلال كننده ثانويه دنبال مي شوند، اما هيچ لجني به فرآيند بازيافت نمي شود.

لجن اضافي ته نشين و دوغابي كه توسط كاميون خلاء خارج مي شود.

بيوراكتورهاي غشايي يا MBRs
MBR ها فن آوري هاي پيشرفته تصفيه بيولوژيكي فاضلاب هستند كه لجن فعال رشد معلق معمولي را با فيلتراسيون غشايي، به جاي ته نشيني، تركيب مي كنند.

MBRها با جامدات معلق و مخلوط بسيار بالاتر (MLSS) و زمان ماندن جامدات طولاني‌تر (SRTs) عمل مي‌كنند.

در مقايسه با لجن فعال معمولي، ردپاي بسيار كوچك‌تري با پساب با كيفيت بسيار بالاتر توليد مي‌كنند.

MBR ها در درجه اول BOD و كل جامدات معلق (TSS) را هدف قرار مي دهند.

اما يك MBR معمولي ممكن است شامل مخازن تصفيه هوازي سيستم هوادهي، ميكسرها، مخزن غشايي، سيستم تميز در محل و غشاي الترافيلتراسيون فيبر توخالي يا ورق تخت.

در نتيجه MBR ها سيستمي با قابليت  تصفيه بالا، سرمايه بالا و هزينه هاي نگهداري بالا شناخته مي شوند.

جهت سفارش محصول باما تماس بگيريد.

تماس باما

تصفيه بي هوازي فاضلاب
تصفيه بي هوازي فاضلاب يك فرآيند بيولوژيكي است كه در آن ميكروارگانيسم ها آلاينده هاي آلي را در غياب اكسيژن تجزيه مي كنند.

در يك چرخه تصفيه بي هوازي پايه، فاضلاب وارد يك مخزن بيوراكتور مي شود.

بيوراكتور حاوي يك ماده غليظ و نيمه جامد است كه به لجن معروف است كه از باكتري هاي بي هوازي و ساير ميكروارگانيسم ها تشكيل شده است.

اين ميكروارگانيسم‌هاي بي‌هوازي مواد زيست تخريب‌پذير موجود در فاضلاب را هضم مي‌كنند.

در نتيجه پسابي با اكسيژن بيولوژيكي كمتر (BOD)، اكسيژن شيميايي (COD) و كل جامدات معلق (TSS) توليد مي‌شود.

تصفيه فاضلاب بي هوازي براي انواع جريان هاي پساب صنعتي از  جمله صنايع كشاورزي، مواد غذايي و آشاميدني، لبنيات، خمير كاغذ و صنايع نساجي و همچنين لجن فاضلاب شهري و فاضلاب استفاده مي شود.

فن‌آوري‌هاي بي‌هوازي معمولاً براي جريان‌هايي با غلظت‌هاي بالاي مواد آلي (كه به صورت BOD، COD يا TSS بالا اندازه‌گيري مي‌شوند) مورد استفاده قرار مي گيرد و اغلب قبل از تصفيه هوازي استفاده مي‌شوند.

همچنين براي كاربردهاي تخصصي مانند تصفيه جريان هاي زباله با مواد معدني يا آلي كلردار استفاده مي شود و براي تصفيه پساب هاي صنعتي گرم بسيار مناسب است.

تصفيه فاضلاب بي هوازي چگونه كار مي كند؟
فاضلاب بي هوازي نوعي تصفيه بيولوژيكي است كه در آن از ميكروارگانيسم هاي بي هوازي براي تجزيه و حذف آلاينده هاي آلي از فاضلاب استفاده مي شود.

در حالي كه سيستم هاي تصفيه بي هوازي ممكن است اشكال مختلفي داشته باشند، آنها به طور كلي شامل نوعي بيوراكتور يا مخزن هستند كه قادر به حفظ محيط بدون اكسيژن مورد نياز براي پشتيباني از فرآيند هضم بي هوازي هستند.

فرآيند تصفيه فاضلاب بي هوازي شامل دو مرحله است:

مرحله اسيدي شدن و به دنبال آن فاز توليد متان كه هر دو فرآيند در تعادل ديناميكي اتفاق مي‌افتند.

در فاز اوليه تشكيل اسيد،ميكرو ارگانيسم هاي  بي هوازي تركيبات آلي پيچيده را به اسيدهاي آلي فرار ساده تر و با زنجيره كوتاه تجزيه مي كنند.

فاز دوم، كه به عنوان فاز توليد متان شناخته مي شود، شامل دو مرحله است:

استوژنز، كه در آن بي هوازي ها اسيدهاي آلي را براي تشكيل استات، گاز هيدروژن و دي اكسيد كربن سنتز مي كنند.
متانوژنز، كه در آن ميكروارگانيسم‌هاي بي‌هوازي روي اين مولكول‌هاي تازه تشكيل‌شده براي تشكيل گاز متان و دي اكسيد كربن عمل مي‌كنند.
اين محصولات جانبي را مي توان براي استفاده به عنوان سوخت بازيابي كرد، در حالي كه فاضلاب را مي توان براي تصفيه ويا تخليه بيشتر هدايت كرد.

[caption id="attachment_3221" align="aligncenter" width="427"] تصفيه بي هوازي فاضلاب[/caption] 

بسته به نيازهاي كاربردي خاص و نيازهاي تسهيلات، سيستم هاي هاضم بي هوازي را مي توان به صورت واحدهاي تك مرحله اي يا چند مرحله اي طراحي كرد.

به اين معني كه مي توان آنها را با يك مخزن اسيدي و واحد بيوراكتور جداگانه پيكربندي كرد.

انواع متداول سيستم هاي تصفيه فاضلاب بي هوازي شامل موارد زير است:

تالاب هاي بي هوازي
تالاب‌هاي بي‌هوازي حوضچه‌هاي بزرگي هستند كه توسط انسان ساخته شده‌اند كه معمولاً بين ۱ تا ۲ هكتار وسعت و تا ۲۰ فوت عمق دارند.

آنها به طور گسترده اي براي تصفيه فاضلاب كشاورزي حاصل از توليد گوشت و همچنين تصفيه ساير جريان هاي فاضلاب صنعتي و نيز به عنوان مرحله تصفيه اوليه در تصفيه فاضلاب شهري استفاده مي شوند.

فاضلاب به طور معمول به پايين تالاب هدايت مي شود، جايي كه ته نشين مي شود و يك لايه مايع بالايي و يك لايه لجن نيمه جامد تشكيل مي دهد.

به طور متوسط، اين فرآيند ممكن است مدت چند هفته تا شش ماه طول بكشد تا سطوح BOD/COD را به محدوده هدف برساند.

باكتري هاي بي هوازي شرايط محيطي خاصي مانند دماي آب گرم (85-95 درجه فارنهايت) و pH تقريباً خنثي را ترجيح مي دهند.

بنابراين، حفظ شرايط بهينه، سرعت فعاليت ميكروارگانيسم هاي بي هوازي را افزايش مي دهد و در نتيجه زمان نگهداري فاضلاب كوتاه تر مي شود.

سرعت تنفس بي هوازي نيز مي تواند توسط تعدادي از عوامل محدود شود.

از جمله نوسانات در غلظت BOD/COD و وجود موادي مانند سديم، پتاسيم، كلسيم و منيزيم.

راكتورهاي لجن بي هوازي
راكتورهاي لجن آكنده دار  نوعي تصفيه بي هوازي هستند كه در آن فاضلاب از طريق يك "ماتريس پلاستيكي" شناور آزاد از ذرات لجن معلق عبور مي كند.

همانطور كه بي‌هوازي‌هاي موجود در لجن، مواد آلي موجود در فاضلاب را هضم مي‌كنند، تكثير مي‌شوند.

به دانه‌هاي بزرگ‌تري جمع مي‌شوند كه در ته مخزن راكتور مي‌نشينند و مي‌توانند براي چرخه‌هاي آينده بازيافت شوند.

بيوگازهاي حاصل از فرآيند تخريب توسط هودهاي جمع آوري در طول چرخه تصفيه جمع آوري مي شوند.

راكتورهاي بي هوازي لجن در چند شكل مختلف موجود هستند، از جمله:
لجن بي هوازي بالارونده (UASB): در تصفيه UASB، فاضلاب با جريان رو به بالا به ته يك بيوراكتور UASB پمپ مي شود.

اين امر باعث مي شود كه پتوي لجن شناور شود، زيرا فاضلاب از آن عبور مي كند.

اين سيستم با جرياني روبه بالا نوعي سيستم تصفيه بي‌هوازي فاضلاب يا راكتور بي‌هوازي است.

قادر است با راندمان نزديك به 80% فاضلاب‌هاي صنعتي با آلودگي شيميايي بسيار بالا فلزات سنگين و مواد سمي را كاهش و فاضلابي جهت ورود به سيستم‌هاي هوازي را مهيا سازد.

[caption id="attachment_3222" align="aligncenter" width="513"] تصفيه بي هوازي فاضلاب[/caption]بسترهاي لجن دانه اي منبسط شده (EGSB):

EGSB ها بسيار شبيه به فناوري UASB هستند.

عامل اصلي متمايزكننده آن اين است كه فاضلاب از طريق سيستم به گردش در مي آيد تا تماس بيشتر با لجن ايجاد شود.

آنها همچنين معمولاً بلندتر از UASB ها هستند و جريان هاي ورودي با سرعت بالاتري حفظ مي شوند.

در نتيجه، EGSB ها مي توانند جريان هايي را با بارهاي آلي بالاتر در مقايسه با سيستم هاي UASB درمان كنند.

[caption id="attachment_3223" align="aligncenter" width="465"] تصفيه بي هوازي فاضلاب[/caption]راكتورهاي بافل بي هوازي (ABRs):

ABRها با محفظه هاي نيمه بسته ساخته مي شوند كه توسط بافل هاي متناوب از هم جدا مي شوند.

بافل‌ها جريان صاف جريان فاضلاب را قطع مي‌كنند و تماس بيشتري را با پوشش لجن در حين حركت از ورودي راكتور به خروجي تشويق مي‌كنند.

[caption id="attachment_3224" align="aligncenter" width="534"] تصفيه بي هوازي فاضلاب[/caption]راكتورهاي فيلتر بي هوازي
راكتورهاي فيلتر بي هوازي از يك مخزن راكتور تشكيل شده است كه به نوعي محيط فيلتر ثابت مجهزاست.

ميكروارگانيسم‌هاي بي‌هوازي اجازه دارند خود را روي محيط فيلتر قرار دهند و چيزي را به نام بيوفيلم تشكيل دهند.

رسانه هاي فيلتر از يك سيستم به سيستم ديگر متفاوت است.

با مواد معمولي از جمله فيلم ها و ذرات پلاستيكي، و همچنين شن، سنگ پا، آجر و مواد ديگر.

محيط فيلتر جديد بايد با بي هوازي تلقيح و بيوفيلم چندين ماه طول بكشد تا به حدي برسد كه براي درمان با ظرفيت كامل آماده شود.

در طول چرخه هاي تصفيه، جريان فاضلاب از طريق محيط فيلتر عبور مي كند، كه براي جذب ذرات از جريان عمل مي كند.

در حالي كه سطح وسيعي را براي قرار دادن بي هوازي ها در بيوفيلم در معرض مواد آلي موجود در جريان فراهم مي كند.

عملكرد راكتور فيلتر بايد در طول زمان به دقت بررسي شود.

زيرا در نهايت محيط فيلتر با بيوفيلم اضافي و تجمع ذرات مسدود مي شود.

براي حفظ عملكرد مطلوب نياز به مراحل تعمير و نگهداري مانند شستشوي معكوس و تميز كردن دارد.

[caption id="attachment_3225" align="aligncenter" width="610"] تصفيه بي هوازي فاضلاب[/caption] 

جهت سفارش محصول باما تماس بگيريد.

تماس باما

آموزش آب در صنعت داروسازي
انواع آب در صنعت داروسازي به عنوان اكسپيان در ساخت محصولات غيرتزريقي و ساير مصارف داروئي از قبيل شستشوي دستگاهها و محيط هاي ساخت محصولات غير استريل به كار مي رود.

در فرآيندهاي توليد صنعت داروسازي، آب يكي از پرمصرف ترين عناصر است كه جزء اصلي فرمولاسيون هاي مختلف، لوازم آرايشي، لوسيون ها و ساير فرآورده هاي دارويي است.

در واقع آب به عنوان ماده اوليه اصلي در كاربردهاي توليد دارو محسوب مي شود.

آب براي مصارف دارويي نه تنها به عنوان ماده خام استفاده مي شود، بلكه معمولاً براي فرآيندهاي تميز كردن و شستشوي مورد نياز در كارخانه فرآوري مورد استفاده قرار مي گيرد و همچنين يك عامل معمولي براي تميز كردن راكتورها و ساير تجهيزات دارويي است.

دوره آموزشي آب در صنعت داروسازي
در دوره آموزش آب در صنعت داروسازي با روش هاي تصفيه آب و متغيرهاي مهم در طراحي، نظارت و اجراي سيستم هاي تصفيه آب در صنايع دارويي و بهداشتي بر اساس استانداردهاي روز جهاني آشنا ميشويد.

جهت ثبت نام اين دوره و ساير دوره ها با  صفحه اينستاگرام  HANDS.ON.LIVE  تماس بگيريد.

سر فصل هاي دوره :

تصفيه آب در صنايع داروسازي

WATER system in pharmaceutical industry

تصفيه آب
منابع آب و آلودگي هاي آب
پارامتر هاي فيزيكي،شيميايي و ميكروبي مهم آب
انواع آب در صنعت داروسازي
روش هاي تصفيه و ضدعفوني آب
سيستم هاي تصفيه و توليد آب خالص PW) (و آب قابل تزريق(WFI)
سيستم هاي ذخيره سازي و توزيع آب خالص (PW) و آب قابل تزريق(WFI)
احراز كيفيت سيستم هاي آبساز (DQ,IQ.OQ.PQ)

اكسيژن محلول DO
اكسيژن محلول (DO) مقدار اكسيژني است كه در آب وجود دارد.

اجسام آب اكسيژن را از جو و گياهان آبزي دريافت مي كنند.

آب روان، مانند جريان سريع در حال حركت، اكسيژن بيشتري نسبت به آب ساكن يك بركه يا درياچه حل مي كند.

بيشتر موجودات آبزي براي زنده ماندن به اكسيژن محلول نياز دارند كه اغلب به اختصار DO ناميده مي شود، اما منبع اين اكسيژن مولكول آب (H2O) نيست.

DO اكسيژن مولكولي گازي به شكل O2 است كه از جو يا به عنوان محصول جانبي فتوسنتز منشاء مي گيرد.

پس از حل شدن در آب، براي استفاده موجودات زنده در دسترس است و مي تواند نقش مهمي در بسياري از فرآيندهاي شيميايي در محيط آبي ايفا كند.

اين اكسيژن علاوه بر حل شدن در آب، تفاوتي با اكسيژني كه تنفس مي كنيم ندارد.

DO
DO مقدار اكسيژن موجود در محيط هاي آبي است كه براي ماهي ها، بي مهرگان و همه موجودات موجود در آب در دسترس است.

بيشتر گياهان و جانوران آبزي براي زنده ماندن به اكسيژن نياز دارند. به عنوان مثال، ماهي نمي تواند براي مدت طولاني در آب با اكسيژن محلول كمتر از 5 ميلي گرم در ليتر زنده بماند.

سطح پايين اكسيژن محلول در آب نشانه آلودگي است و عامل مهمي در تعيين كيفيت آب، كنترل آلودگي و فرآيند تصفيه است.

DO در يك محلول اشباع با درجه حرارت و ارتفاع آب متفاوت است. به عنوان مثال، آب سرد داراي DO بالاتري نسبت به آب گرم است.

در سطح دريا و در دماي 20 درجه سانتي گراد مقدار DO در آب شيرين 9.1 ميلي گرم در ليتر است.

ورود پسماندهاي آلي به ويژه فاضلاب هاي خانگي و دامي، ضايعات صنعتي ناشي از فعاليت كارخانه هاي كاغذسازي، چرم سازي، فاضلاب كشتارگاه ها و فاضلاب محصولات كشاورزي، ميزان DO در آب را به طور چشمگيري كاهش مي دهد.

ضايعات موجود در اين صنايع باعث نياز اكسيژن مي شود و توسط باكتري ها تجزيه شده و به اكسيژن تجزيه مي شوند.

بيشتر زباله هاي اكسيژن خواه، زباله هاي آلي هستند.

اكسيداسيون 3 ميلي گرم در ليتر كربن به 9 پي پي ام اكسيژن محلول نياز دارد. اكسيژن محلول با دستگاه اندازه گيري اكسيژن (DO-meter) اندازه گيري مي شود.

[caption id="attachment_3317" align="aligncenter" width="545"] اكسيژن محلول DO[/caption]منابع اكسيژن محلول DO در آب
اكسيژن مولكولي مي تواند به روش هاي مختلفي از جو سياره وارد يك آب بدن شود.

فرض كنيد آب غلظت اكسيژن كمتري نسبت به جو بالاي آن دارد. در اين صورت، اكسيژن مولكولي به طور طبيعي از هوا در آب پخش مي شود تا زماني كه كاملاً از اكسيژن اشباع شود.

شرايط تعادل زماني برقرار مي شود كه غلظت اكسيژن در هوا و آب يكسان باشد.

هوادهي آب زماني اتفاق مي‌افتد كه آب و هوا مخلوط مي‌شوند و در نتيجه سطح DO در آب افزايش مي‌يابد.

اين به طور طبيعي در آبشارها و تپه‌ها يا زماني كه شرايط باد باعث ايجاد تلاطم در سطح آب مي‌شود اتفاق مي‌افتد.

موجودات آبزي براي زنده ماندن به DO نياز دارند، به همين دليل است كه برخي از آب ها داراي هوادهي مصنوعي هستند.

به عنوان مثال مي توان با چرخ دستي يا فواره در وسط حوض، استفاده از سنگ هوا در آكواريوم و اختلاط مكانيكي يا پمپاژ هوا به داخل حوضچه هاي هوادهي در تصفيه خانه هاي فاضلاب براي حفظ ميكروب هايي كه آلاينده ها را تجزيه مي كنند، اشاره كرد.

[caption id="attachment_3319" align="aligncenter" width="567"] اكسيژن محلول DO[/caption]فتوسنتز
يكي ديگر از منابع اصلي DO فتوسنتز است.

گياهان آبزي و جلبك ها از فتوسنتز براي توليد سلول هاي جديد و ترميم سلول هاي آسيب ديده استفاده مي كنند.

اين فرآيند به آب، انرژي نور و دي اكسيد كربن نياز دارد. يك محصول جانبي فتوسنتز، اكسيژن مولكولي گازي است كه مي تواند در آب حل شود.

همه گياهان برابر نيستند، زيرا برخي از آنها اكسيژن بيشتري نسبت به ديگران توليد مي كنند.

گياهان و جلبك ها در طول روز كه فتوسنتز اتفاق مي افتد، اكسيژن توليد مي كنند.

آنها همچنين آن را براي تنفس مصرف مي‌كنند، اين فرآيندي است كه طي آن گياهان گلوكز (يعني قند توليد شده در طول فتوسنتز) و اكسيژن را به انرژي سلولي قابل استفاده تبديل مي‌كنند.

گياهان و جلبك‌ها در طول روز اكسيژن بسيار بيشتري نسبت به مصرف خود توليد مي‌كنند.

در شب، گياهان و جلبك ها ديگر اكسيژن توليد نمي كنند، اما همچنان به مصرف آن ادامه مي دهند. در همين حال، موجودات ديگر مانند ماهي ها اكسيژن را با نرخ ثابتي در سراسر ساعت مصرف مي كنند.

بنابراين، در يك سيستم سالم، غلظت اكسيژن در طول روز افزايش مي‌يابد و در شب زماني كه فعاليت تنفسي آن اكسيژن را مصرف مي‌كند، كاهش مي‌يابد.

[caption id="attachment_3320" align="aligncenter" width="518"] اكسيژن محلول DO[/caption]متغير هاي تاثير گذار بر اكسيژن محلول DO
غلظت اكسيژن محلول در آب تحت تأثير دما، فشار هوا و شوري است.

رابطه دما با اكسيژن محلول DO
مهم ترين متغير دما است، بنابراين اندازه گيري آن در ارتباط با اكسيژن محلول ضروري است.

حلاليت اكسيژن در آب با دما رابطه معكوس دارد - با افزايش دما، DO كاهش مي يابد.

بنابراين، يك سيستم آبي در زمستان غلظت DO بالاتري نسبت به تابستان خواهد داشت، با فرض ثابت نگه داشتن ساير متغيرها.

همين امر در مورد شب نيز صدق مي كند - همانطور كه بدن آب در طول شب خنك مي شود، اكسيژن بيشتري مي تواند حل شود.

با اين حال، مهم است كه تأثير فتوسنتز و تنفس بر غلظت DO در طول روز و شب را در نظر داشته باشيد.

[caption id="attachment_3321" align="aligncenter" width="600"] اكسيژن محلول DO[/caption]رابطه شوري آب با اكسيژن محلول DO
مانند دما، حلاليت اكسيژن در آب با شوري رابطه معكوس دارد - با افزايش شوري، DO كاهش مي يابد.

به عنوان مثال، آب دريا مي تواند حدود 20 درصد اكسيژن كمتري را در دما و فشار اتمسفر مشابه آب شيرين نگه دارد.

بنابراين، هنگام جمع‌آوري داده‌هاي DO درتالاب‌ها، مناطق ساحلي، آبزي‌پروري يا هر كاربرد ديگري كه شوري مي‌تواند متفاوت باشد)اندازه‌گيري شوري با يك سنسور هدايت انجام مي‌شود.

[caption id="attachment_3322" align="alignnone" width="600"] اكسيژن محلول DO[/caption]رابطه فشار هوا  با اكسيژن محلول DO
برخلاف دما و شوري، رابطه مستقيمي بين فشار هوا و سطوح DO در آب وجود دارد - با كاهش فشار، DO كاهش مي‌يابد.

در ارتفاعات پايين تر، فشار هوا بالا است، بنابراين فشار بيشتري براي فشار دادن اكسيژن گازي از جو به آب وجود دارد.

اما در ارتفاعات بالاتر، فشار هوا بسيار بسيار كمتر است.

علاوه بر ارتفاع، فشار هوا مي تواند به دليل تغيير آب و هوا تغيير كند.

افت سريع فشار مي تواند نشان دهد كه طوفاني در راه است.

[caption id="attachment_3323" align="aligncenter" width="600"] اكسيژن محلول DO[/caption]اندازه گيري اكسيژن محلول DO
DO در بسياري از واحدهاي مختلف بيان مي شود، اما اغلب در ميلي گرم در ليتر يا درصد اشباع (DO%) بيان مي شود.

واحد ميلي گرم در ليتر ساده است، زيرا ميلي گرم اكسيژن گازي حل شده در يك ليتر آب است.

بهترين مكان براي توضيح درصد اشباع، اتمسفر است – تقريباً 21 درصد اتمسفر زمين اكسيژن است.

نكته ديگر فشار هوا در سطح دريا است كه برابر با 760 ميلي متر جيوه است. بخشي از فشار كلي ناشي از اكسيژن  كه فشار جزئي ناميده مي شود  برابر با 160 ميلي متر جيوه (21٪ * 760 ميلي متر جيوه = 160 ميلي متر جيوه) است.

مقايسه واحدهاي اندازه گيري اكسيژن محلول
شما مي توانيد درصد اكسيژن محلول (DO%) را به عنوان واحدي كه مستقيماً توسط هر ابزاري كه از سنسور الكتروشيميايي يا سنسور نوري استفاده مي كند تعيين مي كند، در نظر بگيريد.

همانطور كه در جدول 1 در زير مشاهده مي شود، تنها متغيري كه DO% را تحت تاثير قرار مي دهد، فشار هواست.

[caption id="attachment_3324" align="aligncenter" width="600"] اكسيژن محلول DO[/caption]در مقابل، DO mg/L توسط دستگاه از DO، دما و شوري محاسبه مي‌شود. جدول 2 زير تأثير دماها و شوري هاي مختلف را نشان مي دهد.

جدول 2

[caption id="attachment_3325" align="alignnone" width="600"] اكسيژن محلول DO[/caption]فوق اشباع اكسيژن محلول   DOچيست؟
مقادير درصد اكسيژن محلول در محيط طبيعي مي تواند به بيش از 100٪ برسد، اما چگونه اين امكان وجود دارد؟

فتوسنتز مي تواند محرك مهمي براي فوق اشباع باشد، زيرا اين فرآيند اكسيژن خالص توليد مي كند. گاهي اوقات حتي مي تواند مقادير DO% را تا 500٪ نيز در نظر بگيرد!

علت ديگر تغييرات سريع دما است. در حالي كه تعادل آب با هواي بالاي آن به ندرت سريع است، دماي  آب مي تواند به سرعت تغيير كند.

بنابراين، فرض كنيد دماي يك درياچه راكد با شروع تابش خورشيد به سرعت 5 درجه افزايش مي يابد.

سطح DO در آب بايد با افزايش دما كاهش يابد. با اين حال، اگر تعادل بين هوا و آب به سرعت تغيير دما نباشد، درياچه از نظر فني با DO فوق اشباع مي شود تا زماني كه يك بار ديگر حالت تعادل برقرار شود.

يكي ديگر از علل فوق اشباع، شرايط متلاطم يا هر چيز ديگري است كه مي تواند باعث اختلاط هوا و آب شود (به عنوان مثال، سنگ هاي هوا، تند آب هاي سفيد).

چرا اكسيژن محلول را اندازه گيري كنيم؟
DO يكي از متداول‌ترين پارامترهاي اندازه‌گيري كيفيت آب است، اما دليل اندازه‌گيري آن بر اساس محيط متفاوت است.

اندازه گيري اكسيژن محلول DO درآبزي پروري
اكسيژن محلول نشانگر مستقيم توانايي آب براي حمايت از آبزيان است – موجودات آبزي براي زنده ماندن به DO نياز دارند!

سطح DO مورد نياز بر اساس گونه متفاوت است.

به طور كلي، بيشتر گونه هاي ماهي در محدوده 5-12 ميلي گرم در ليتر رشد و نمو مي كنند.

با اين حال، اگر سطح آن به كمتر از 4 ميلي گرم در ليتر برسد، ممكن است تغذيه آنها متوقف شود و دچار استرس شوند، كه احتمالاً منجر به مرگ ماهي هاي بزرگ مي شود.

هيپوكسي
هيپوكسي زماني اتفاق مي‌افتد كه غلظت اكسيژن محلول به حدي كاهش مي‌يابد كه ديگر نمي‌تواند موجودات زنده آبزي را پشتيباني كند.

عدم تعادل DO زماني رخ مي دهد كه شكوفه جلبكي مضر (HAB) وجود داشته باشد.

در طول مراحل اوليه و اوج رشد HAB، DO به دليل فعاليت فتوسنتزي در طول روز مي تواند به طور قابل توجهي در مجاورت شكوفه افزايش يابد.

اكسيژن بيشتري نسبت به مصرف جلبك ها يا موجودات ديگر در روز يا شب توليد مي شود كه اين امر مي تواند منجر به فوق اشباع شود.

با محو شدن و از بين رفتن شكوفه ها، جلبك ها به غذاي باكتري ها و ساير چيزهايي تبديل مي شوند كه اكسيژن مصرف مي كنند. اين مي تواند باعث كاهش شديد سطح DO و در نتيجه هيپوكسي شود.

كشتار ماهي هاي بزرگ نيز مي تواند ناشي از آلودگي حرارتي اطراف نيروگاه ها و كارخانه هاي صنعتي باشد.

در حالي كه پساب اين گياهان معمولاً تميز است، اما اغلب بسيار بسيار گرمتر از آب سطحي است كه وارد مي شود.

سطح DO در آب
 

با افزايش دما، سطح DO در آب كاهش مي يابد. بنابراين، هجوم ناگهاني آب گرم مي تواند منجر به مرگ ماهي هاي بزرگ شود.

آلودگي حرارتي و HAB ها تنها رويدادهايي نيستند كه موجودات آبزي را به خطر مي اندازند.

نمك جاده معمولاً در زمستان به جاده هاي يخي زده مي شود. اين نمك از جاده خارج مي شود و وارد آب هاي سطحي مي شود و شوري را افزايش مي دهد.

با افزايش شوري، سطح DO كاهش مي يابد. بنابراين، حتي اگر اكسيژن در آب سرد محلول تر است، شوري زياد مي تواند منجر به مرگ ماهي هاي بزرگ در زمستان به دليل خفگي شود.

اندازه گيري اكسيژن محلول در آب هاي زيرزميني
بسياري تصور مي كنند DO در زير سطح آب وجود ندارد، اما اين يك فرض نادرست است.

قبل از اينكه آب از سطح به سمت پايين نفوذ كند، آب با جو در تماس است و اكسيژن حل مي شود.

DO مي تواند در اعماق زياد در آبخوان وجود داشته باشد تا زماني كه مواد قابل اكسيد شدن كم يا اصلا وجود نداشته باشد.

اكسيژن محلول مي تواند يك پارامتر مفيد براي اندازه گيري در هنگام انجام تحقيقات آب هاي زيرزميني باشد.

DO مي تواند به تعيين زماني كه شرايط پايدار در طول پاكسازي رسيده است كمك كند و مي تواند براي ارزيابي ساخت چاه استفاده شود.

اندازه‌گيري DO همچنين مي‌تواند به حصول اطمينان از رعايت روش‌هاي مناسب نمونه‌برداري از آب‌هاي زيرزميني هنگام جمع‌آوري نمونه‌ها براي تجزيه و تحليل فلزات و تركيبات آلي فرار كمك كند.

هر گونه هوادهي مصنوعي مي تواند بر تجزيه و تحليل آزمايشگاهي اين تركيبات تأثير بگذارد.

DO  در آب هاي زيرزميني نقش مهمي در واكنش هاي شيميايي كه در سطح زيرين رخ مي دهد ايفا مي كند.

اين حالت ظرفيتي فلزات كمياب را تنظيم مي كند و متابوليسم تركيبات آلي محلول (مانند روغن) توسط ميكروب ها را محدود مي كند.

ميكروب‌ها مي‌توانند نفتي را كه به داخل چاه ها نشت كرده است تجزيه كنند.

مانند ساير موجودات، ميكروب ها نياز به تنفس دارند (يعني نفس كشيدن). تنفس نياز به يك گيرنده الكترون دارد و از آنجايي كه اكسيژن ترجيح داده مي شود، DO در جايي كه آلودگي وجود دارد به سرعت تخليه مي شود.

بنابراين، DO را فقط مي‌توان در خارج از توده‌اي از آب‌هاي زيرزميني آلوده يافت پس از اتمام اكسيژن محلول از ساير گيرنده هاي الكترون استفاده مي شود. پس از اكسيژن، نيترات مصرف مي شود.

اندازه گيري اكسيژن محلول در فاضلاب
ميكروب ها زباله ها را مصرف كرده و در فرآيند تصفيه در تصفيه خانه هاي فاضلاب به محصولات نهايي بي ضرر تبديل مي كنند.

DO نقش مهمي در اين فرآيند ايفا مي كند، زيرا اين ميكروب ها براي تجزيه آلاينده هاي فاضلاب مانند آلي يا آمونياك به آن متكي هستند.

در فرآيند لجن فعال (ASP) كه رايج ترين روش تصفيه هوازي فاضلاب است، هوا به مخازن هوادهي پر از ميكروب هاي معلق در آب پمپ مي شود.

[caption id="attachment_3328" align="aligncenter" width="645"] اكسيژن محلول DO[/caption]نحوه اندازه گيري اكسيژن محلول در آب
اكسيژن محلول چگونه اندازه گيري مي شود؟ چند روش مختلف براي اندازه گيري اكسيژن محلول در آب وجود دارد كه بخش زير يك نماي كلي ارائه مي دهد.

روش رنگ سنجي
رنگ سنج ها كه به عنوان فتومتر فيلتر نيز شناخته مي شوند، ابزاري هستند كه شدت رنگ را اندازه گيري مي كنند.

هنگام استفاده از اين ابزار، معرف هاي شيميايي با نمونه مخلوط مي شوند.

اگر پارامتر هدف وجود داشته باشد، محلول داراي رنگ خواهد بود و شدت آن متناسب با غلظت پارامتر مورد آزمايش خواهد بود.

نور از طريق يك لوله آزمايش حاوي محلول نمونه و سپس از طريق يك فيلتر رنگي به يك آشكارساز نوري منتقل مي شود.

فيلترها طوري انتخاب مي شوند كه نور با طول موج خاصي انتخاب شود.

وقتي محلول بي رنگ است، تمام نور از آن عبور مي كند. با نمونه هاي رنگي، نور جذب مي شود و آنچه از نمونه عبور مي كند به نسبت كاهش مي يابد.

دو روش رنگ سنجي مختلف براي تعيين DO وجود دارد - Indigo Carmine و Rhodazine D. كارمين نيل با DO واكنش مي دهد و يك كمپلكس آبي تشكيل مي دهد.

در مقابل، رودازين D با DO واكنش مي دهد تا يك كمپلكس صورتي روشن ايجاد كند.

 تيتراسيون وينكلر
معرف ها همچنين هنگام تعيين غلظت DO از طريق تيتراسيون وينكلر استفاده مي شوند.

در اين روش، معرف ها يك تركيب اسيدي را تشكيل مي دهند كه با يك تركيب خنثي كننده تيتر مي شود.

همچنين مانند روش رنگ سنجي، تغيير رنگ حاصل مي شود و غلظت DO با مشاهده نقطه اي كه اين تغيير رنگ رخ مي دهد، تعيين مي شود.

بسياري از روش‌هاي عملياتي استاندارد (SOPs) هنوز نياز به تيتراسيون وينكلر دارند، به‌ويژه در آزمايشگاه‌هاي تصفيه فاضلاب كه نياز بيولوژيكي اكسيژن (BOD) را تعيين مي‌كنند.

تيتراسيون وينكلرز بايد در سه بار تكرار شود و نتايج به طور ميانگين انجام شود.

[caption id="attachment_3330" align="alignnone" width="302"] اكسيژن محلول DO[/caption]سنسورهاي الكتروشيميايي
برخلاف اندازه‌گيري DO با انجام تيتراسيون وينكلر يا استفاده از رنگ‌سنج، حسگرهاي الكتروشيميايي، كه به عنوان سنسورهاي DO با پوشش غشايي نيز شناخته مي‌شوند، به معرف‌ها نياز ندارند.

اين حسگرها اندازه‌گيري‌هاي سريعي را ارائه مي‌كنند و دامنه وسيعي دارند، اما آب بايد به طور مداوم در سراسر غشاء حركت كند زيرا اكسيژن در طول اندازه‌گيري مصرف مي‌شود.

دو نوع سنسور الكتروشيميايي وجود دارد - قطبي و گالوانيكي. در سال 1956، دكتر ليلاند كلارك در حين كار با دانشمندان YSI، الكترود پلاروگرافي را اختراع كرد.

الكترود گالوانيكي بعدها توسعه يافت، اما DO را به همان روش سنسور پلاروگرافي اندازه گيري مي كند.

حسگرهاي الكتروشيميايي DO از يك آند و يك كاتد تشكيل شده است كه در محلول الكتروليت توسط يك غشاي تراوا از اكسيژن محصور شده است.

مولكول هاي اكسيژن حل شده در نمونه قبل از كاهش (يعني مصرف) در كاتد از طريق غشاء پخش مي شوند. اين واكنش يك سيگنال الكتريكي توليد مي كند كه از كاتد به آند مي رسد و در نهايت به دستگاه  DOمتر مي رسد.

مقدار اكسيژني كه از غشا پخش مي شود با فشار جزئي و غلظت اكسيژن خارج از غشا متناسب است.

همانطور كه غلظت اكسيژن تغيير مي كند، اكسيژن از طريق غشاء پخش مي شود و اين باعث مي شود كه جريان پروب به طور متناسب تغيير كند.

[caption id="attachment_3331" align="alignnone" width="504"] اكسيژن محلول DO[/caption]پلاروگرافي
سنسورهاي پلاروگرافي داراي يك آند نقره اي و يك كاتد طلايي هستند.

اين مواد نياز دارند كه كاوشگر قبل از استفاده گرم شود يا قطبي شود  اين  امر حدود 10 دقيقه طول مي كشد.

سنسورهاي پلاروگرافي عمر طولاني تري نسبت به سنسورهاي گالوانيكي دارند زيرا هميشه روشن نيستند (يعني هميشه قطبي نمي شوند).

گالوانيك
سنسورهاي گالوانيك داراي يك آند روي و يك كاتد نقره هستند.

اين مواد به سنسور اجازه مي دهند كه به طور مداوم قطبي شود حتي زماني كه  DOمتر خاموش است، بنابراين نيازي به دوره گرم كردن نيست.

اما اين روشن بودن يك اشكال دارد اين سنسورها عمر كوتاه تري نسبت به سنسورهاي پلاروگرافي دارند.

[caption id="attachment_3333" align="aligncenter" width="571"] اكسيژن محلول DO[/caption]سنسورهاي نوري
سنسورهاي نوري و الكتروشيميايي شباهت هايي با هم دارند.

براي شروع، اين حسگرها فشار اكسيژن محلول در نمونه را اندازه گيري مي كنند. قرائت‌هاي خام به صورت DO% بيان مي‌شوند و تنها متغيري كه بر DO% تأثير مي‌گذارد فشار بارومتريك است.

هرچه فشار هوا بيشتر باشد، اكسيژن بيشتري به آب رانده مي شود. توجه به اين نكته ضروري است كه DO mg/L از DO، دما و شوري محاسبه مي شود.

مانند سنسورهاي الكتروشيميايي، هنگام استفاده از سنسورهاي نوري به هيچ واكنشي نياز نيست. هر دو نوع سنسور نيز هنگام اندازه گيري مستقيماً در نموه قرار مي گيرند.

چندين ساختار كليدي براي حسگر نوري DO وجود دارد.

درپوش حسگر يك حسگر نوري DO حاوي يك لايه انتشار است كه DO به طور مداوم در حال حركت است.

برخلاف حسگرهاي الكتروشيميايي، اكسيژن در طول اندازه‌گيري مصرف نمي‌شود، بنابراين نيازي نيست آب به طور مداوم در سرپوش سنسور جريان داشته باشد.

همچنين LED هاي مختلفي وجود دارند كه يكي از آنها باعث مي شود كه لايه ديگري از درپوش سنسور - لايه رنگ - درخشنده شود (يعني درخشش).

همانطور كه اكسيژن در سراسر لايه انتشار حركت مي كند، بر روي لومينسانس لايه رنگ تأثير مي گذارد.

مقدار اكسيژن عبوري از لايه حسگر با طول عمر لومينسانس در لايه حسگر نسبت معكوس دارد.

طول عمر لومينسانس توسط سنسور اندازه گيري مي شود و با مرجع مقايسه مي شود (نور قرمز در مثال ما) و امكان تعيين DO را فراهم مي كند.

انتخاب سنسور اكسيژن محلول مناسب
چندين گزينه براي اندازه‌گيري اكسيژن محلول در آب وجود دارد، و انتخاب روش مناسب براي آن‌هايي كه به تازگي اندازه‌گيري DO را انجام مي‌دهند، مي‌تواند چالش برانگيز باشد.

رنگ سنج‌ها معمولاً زماني استفاده نمي‌شوند كه تنها پارامتري كه اندازه‌گيري مي‌شود، اكسيژن محلول است، زيرا راحت نيستند - مخلوط كردن معرف و محلول زمان مي‌برد! علاوه بر اين، محدوديت‌هاي بسيار محكمي در محدوده اندازه‌گيري وجود دارد.

انجام تيتراسيون هاي وينكلر زمان بر و چالش برانگيز است. فرض كنيد بايد تيتراسيون وينكلر را انجام دهيد زيرا رويه عملياتي استاندارد شما (SOP) از ISO 5813 يا ASTM D888 پيروي مي كند.

در اين صورت، توصيه مي كنيم به جاي انجام تيتراسيون با دست، از يك تيتراتور خودكار استفاده كنيد - برخي از گزينه هاي تيتراسيون را از YSI بررسي كنيد.

براي مشترياني كه نياز به اندازه‌گيري DO در محل دارند يا داراي توان عملياتي بالايي از نمونه‌ها هستند، توصيه مي‌كنيم در صورت انتخاب روش، از حسگر الكتروشيميايي يا نوري براي اندازه‌گيري DO استفاده كنيد.

سنسورهاي الكتروشيميايي و نوري تا حد زيادي متداول ترين ابزارهايي هستند كه براي اندازه گيري DO استفاده مي شوند.

بر خلاف ساير سنسورهاي كيفيت آب (به عنوان مثال، نيترات) كه اغلب براي يك كاربرد خاص طراحي شده‌اند، حسگرهاي DO را مي‌توان در طيف گسترده‌اي از كاربردها استفاده كرد - آب‌هاي سطحي، آبزي پروري، آب‌هاي زيرزميني، فاضلاب و موارد ديگر!

[caption id="attachment_3335" align="aligncenter" width="641"] اكسيژن محلول DO[/caption] 

جهت سفارش اكسيژن محلول DO با ما تماس بگيريد.

تماس باما

رزين‌هاي تبادل كاتيوني و آنيوني
رزين‌هاي تبادل كاتيوني و آنيوني براي تصفيه و جداسازي آلاينده هاي آب موزد استفاده قرار مي گيرند.

اين دو رزين پركاربرد در فناوري تبادل يوني هستند اگر به دنبال توضيح كلي در مورد رزين هاي تبادل يوني آنيوني و كاتيوني و تفاوت‌هاي بين آنهت هستيد، ، اين مقاله اطلاعات اساسي و شباهت‌ها و تفاوت‌ها را به طور ساده بيان مي‌كند.

اگرچه رزين هاي تبادل آنيوني و كاتيوني دو دسته اصلي رزين هاي مورد استفاده در تبادل يوني هستند، چهار نوع اصلي از آنها براي تصفيه آب استاندارد وجود دارد كه عبارتند از:

كاتيون اسيدي قوي (SAC) كاتيون اسيد ضعيف (WAC) آنيون پايه قوي (SBA) آنيون پايه ضعيف (WBA) در زير يك نماي كلي از هر يك از اين نوع رزين ها آورده شده است:

رزين هاي كاتيوني رزين هاي كاتيوني با بار مثبت آلاينده هاي آب يوني با بار مثبت را حذف مي كنند.

در اين دسته از رزين ها مي توان به رزين هاي اسيد قوي/كاتيون قوي (SAC) و اسيد ضعيف/كاتيون ضعيف (WAC) اشاره كرد.

[caption id="attachment_3355" align="alignnone" width="584"] رزين‌هاي تبادل كاتيوني و آنيوني[/caption]رزين هاي كاتيوني اسيدي قوي
رزين‌هاي تبادل كاتيوني اسيد قوي (SAC) از پرمصرف‌ترين رزين‌ها هستند، به‌ويژه براي كاربردهاي نرم‌كننده، زيرا در حذف كامل يون‌هاي سختي مانند منيزيم (Mg2+) يا كلسيم (Ca2+) مؤثر هستند.

انواع خاصي از رزين هاي SAC نيز براي كاربردهايي كه نياز به حذف باريم و راديوم از آب آشاميدني يا ديگر جريان ها دارند، توسعه يافته اند. مي توانند توسط اكسيدان ها آسيب ببينند و توسط آهن يا منگنز آلوده شوند، بنابراين بايد مراقب بود كه رزين در معرض اين مواد قرار نگيرد.

رزين هاي كاتيوني اسيدي ضعيف
رزين هاي تبادل كاتيوني اسيد ضعيف (WAC) كاتيون هاي مرتبط با قلياييت (سختي موقت) را حذف مي كنند و براي كاربردهاي دمينراليزاسيون و دكاليزاسيون استفاده مي شوند.

علاوه بر اين، رزين‌هاي WAC داراي مقاومت نسبتاً بالايي در برابر اكسيداسيون و دوام مكانيكي هستند كه آن‌ها را به انتخاب خوبي براي جريان‌هاي حاوي اكسيدان‌هايي مانند پراكسيد هيدروژن و كلر تبديل مي‌كند.

كاربرد رزين هاي كاتيوني
حذف سختي
رزين SAC براي نرم شدن آب موثر است كه يون هاي سختي را حذف مي كند.

بيش از 100 سال است كه در كاربردهاي مسكوني، تجاري و صنعتي استفاده مي شود.

دانه‌هاي رزين SAC مانند آهن‌رباهاي كوچك، يون‌هاي كلسيم (Ca2+) و منيزيم (Mg2+) تشكيل‌دهنده رسوب را با مبادله آنها با يون‌هاي سديم حذف مي‌كنند. سطح سختي كاهش مي يابد و سطح سديم افزايش مي يابد. تمام رزين ها داراي ظرفيت تبادل محدود هستند.

مكان هاي مبادله روي دانه هاي رزين در نهايت پر مي شوند و قادر به تبادل سختي بيشتر نيستند، بنابراين رزين بايد دوباره احيا شود.

از آنجايي كه دانه هاي رزين SAC نسبت به يون هاي سديم تمايل بيشتري به يون هاي كلسيم/منيزيم دارند، از محلول غليظ نمك كلريد سديم (معمولاً 8 تا 12 درصد) براي احيا آنها استفاده مي كنند.

نرم كننده و رقيق كننده
رزين كاتيون اسيد ضعيف (WAC) مي تواند سختي و قليائيت را به طور همزمان حذف كند همچنين درجاتي از حذف كل جامدات محلول (TDS) را فراهم مي كند.

به طور كلي، رزين WAC حدود 80 درصد از سختي موقت (سختي مرتبط با مواد معدني بي كربنات محلول) را حذف مي كند.

از آنجايي كه رزين WAC يون هاي سختي و قليايي را با يون هاي هيدروژن مبادله مي كند، آب تصفيه شده اسيدي (يا pH پايين تر) خواهد بود.

ميزان كاهش TDS و كاهش pH تا حد زيادي به سطوح سختي ورودي بستگي دارد.

حذف باريم و راديوم
باريم و راديوم، دو كاتيون دو ظرفيتي هستند كه مي توانند توسط رزين استاندارد SAC حذف شوند. با اين حال، هنگام بازسازي رزين، به دليل انتشار آهسته جرم اتمي بزرگتر در عمق ماتريس رزين، بازده كاهش مي يابد.

انواع خاصي از رزين SAC با خواصي كه كاهش باريم و راديوم را افزايش مي‌دهند، به صورت تجاري در دسترس هستند و توسط بنياد ملي علوم (NSF) مورد آزمايش/گواهي قرار گرفته‌اند.

رزين هاي آنيوني
رزين هاي آنيوني با بار منفي، آلاينده هاي يوني با بار منفي در آب را حذف مي كنند. در اين دسته از رزين ها مي توان رزين هاي پايه قوي/آنيون قوي (SBA) و رزين هاي باز ضعيف/آنيون ضعيف (WBA) را نام برد.

از اين رزين هاي آنيوني مي توان براي حذف آلاينده هاي توضيح داده شده در اين بخش استفاده كرد.

[caption id="attachment_3356" align="alignnone" width="597"] رزين‌هاي تبادل كاتيوني و آنيوني[/caption]رزين هاي آنيوني پايه قوي
رزين‌هاي تبادل آنيون پايه قوي (SBA) معمولاً براي دمينراليزاسيون، رقيق‌سازي و سيليس‌زدايي و همچنين حذف كل كربن آلي (TOC) يا ساير مواد آلي بسته به نوع رزين استفاده مي‌شوند.

آنها در انواع مختلفي موجود هستند كه هر كدام مجموعه منحصر به فردي از مزايا و محدوديت ها را ارائه مي دهند، اما به طور كلي، رزين هاي SBA به اندازه كافي قوي هستند تا اسيدهاي قوي و ضعيف (از جمله اسيد كربنيك و سيليسيك) را حذف كنند.

رزين هاي آنيوني پايه ضعيف
رزين هاي تبادل آنيون پايه ضعيف (WBA) اغلب با واحدهاي SBA براي كاربردهاي دمينراليزاسيون جفت مي شوند.

زيرا آنها فقط آنيون هاي مرتبط با اسيدهاي قوي تر (مانند كلريد و سولفات) را حذف مي كنند و اسيدهاي ضعيف (مانند دي اكسيد كربن و سيليس) را حذف نمي كنند.

اين مي تواند براي تأسيساتي كه مايلند اسيدهاي قوي تر را حذف كنند و اسيدهاي ضعيف تر را پشت سر بگذارند مفيد باشد.

اما معمولاً WBA و SBA اغلب به طور مشترك براي تكميل يك فرآيند معدني زدايي كامل تر استفاده مي شوند.

كاربرد رزين هاي آنيوني
حذف نيترات
رزين SBA مي تواند نيترات (NO3-) را حذف كند. اگر نسبت سولفات به غلظت NO3 در آب زياد باشد، رزين بايد زودتر  احيا شود تا آنيون سولفات به عنوان يك احيا كننده عمل كند و NO3- را تخليه كند.

در شرايط با غلظت سولفات بالا، مي توان از رزين SBA انتخابي نيز استفاده كرد.

حذف پركلرات
رزين هاي SBA وجود دارند كه به طور انتخابي پركلرات (ClO4-) را حذف مي كنند. اين رزين ها مي توانند يكبار مصرف و/يا قابل بازسازي باشند.

حذف آرسنيك
آرسنيك در آب  به آرسنات، As(V) و آرسنيت As(III) مربوط مي شود. فقط آنيون هاي آرسنات با بار منفي (HAsO42-) را مي توان با استفاده از رزين هاي SBA حذف كرد. آرسنيت (H3AsO3) معمولاً در محلول آبي خنثي است.

بنابراين، براي تبديل آنيون As(III) به As(V) به پيش اكسيداسيون نياز است. هنگامي كه اين اكسيداسيون كامل شد، باقيمانده بايد قبل از تماس با رزين SBA حذف شود.

حذف كربن آلي كل TOC
كربن آلي كل (TOC) يا مواد آلي طبيعي را مي توان با ضدعفوني ثانويه با كلر اكسيد كرد و DBP ها مانند THMs و HAA را ايجاد كرد.

اين DBP ها مواد سرطان زا مشكوك هستند و توسط EPA در آب آشاميدني تنظيم مي شوند.

گاهي اوقات تصفيه خانه هاي شهري TOC را حذف مي كنند تا تشكيل DBPs را محدود كنند. TOC معمولاً بار منفي دارد و با استفاده از رزين SBA حذف مي شود.

حذف اورانيوم
از رزين SBA مي توان براي حذف اورانيوم استفاده كرد، كه معمولاً به صورت كمپلكس هاي كربنات/سولفات اورانيل آنيوني وجود دارد.

معدني زدايي/ديونيزه كردن
رزين هاي SAC و SBA كه به صورت جداگانه يا مخلوط با هم استفاده مي شوند.

 مي توانند براي كاهش مواد معدني و TDS در آب استفاده شوند.

مواد معدني موجود در آب با كاتيون هاي هيدروژن (H+) و آنيون هاي هيدروكسيد (OH–) از دانه هاي رزين مبادله مي شوند.

تفاوت رزين هاي تبادل كاتيوني و آنيوني
تفاوت اصلي رزين هاي كاتيوني و آنيوني در اين است كه يكي داراي بار مثبت (كاتيون) و ديگري بار منفي (آنيون) است.

دانه هاي رزين كاتيوني و آنيوني را بسته به نياز تاسيسات و در صورت نياز به حذف كامل يون هاي داراي بار مثبت و منفي مي توان با هم يا در مخازن جداگانه استفاده كرد.

  جهت سفارش رزين‌هاي تبادل كاتيوني و آنيوني باما تماس بگيريد.

تماس باما

جهت سفارش رزين‌هاي تبادل كاتيوني و آنيوني صفحه فروشگاه بازديد كنيد.

فروشگاه